Otyłość, astma i depresja mogą być wynikiem niewystarczającego kontaktu z naturą. Przebywanie na świeżym powietrzu, mieszkanie na zielonych terenach i spacery z dala od wielkich miast wpływają na nasze samopoczucie, koncentrację, a nawet leczą tzw. choroby cywilizacyjne – potwierdzają badania naukowców m.in. z University of Washington w Seattle, Uniwersity of Illinois w Urbana – Champaign i niemieckiego Universitat Heilderbeg.
Oto najważniejsze wnioski z badań:
- nastolatki mieszkające w miastach ważą średnio o 6 kg więcej niż ich rówieśnicy żyjący w otoczeniu zieleni (wnioski oparto o dwuletnie monitorowanie wskaźnika masy ciała 3831 dzieci; na wyniki badań nie miał wpływu status socjoekonomiczny rodzin)
- dzieci z nadpobudliwością psychoruchową (ADHD) przejawiają większy poziom koncentracji po tym, jak spacerują na świeżym powietrzu. Poziom koncentracji wykazywany w badaniach wzrastał podobnie jak po zażyciu odpowiedniej dawki leku. Przypuszcza się, że dzieci z łagodnymi objawami ADHD mogłyby być leczone poprzez kontakt z przyrodą, bez stosowania środków farmakologicznych
- dzieci uczestniczące na zajęcia w tzw. leśnych przedszkolach (zajęcia odbywają się wśród drzew; placówki popularne w północnej Europie) mają zdolność większej koncentracji, lepiej rozwinięte umiejętności społeczne i większą motywację do nauki, niż przedszkolaki z tradycyjnych placówek
- 15 dolegliwości (m.in.: astma, choroby serca, cukrzyca, migrena i bóle mięśni) występuje częściej u osób, które mieszkają dalej niż 1 km od terenów zielonych (badanie przeprowadzono wśród 345000 pacjentów z 96 holenderskich ośrodków medycznych)
- mieszkańcy terenów zielonych rzadziej zapadają na depresje i infekcje dróg oddechowych
- spacery po lesie, parkach i innych zielonych miejscach wzmagają działanie elementów układu odpornościowego, obniżają poziom hormonu stresu (kortyzolu), regulują tętno, ciśnienie krwi i korzystnie wpływają na układ nerwowy powodując poczucie głębokiego spokoju.
