Zakochanie a młodsze dziecko

Najważniejsze to nie bagatelizować uczuć. Oprócz radości w doświadczeniu zakochania często pojawiają się uczucia takie, jak zazdrość i lęk. Pomóżmy zmierzyć się dziecku z emocjami, których doświadcza. Porozmawiajmy o przyjaźni oraz rodzajach miłości. Nie mówmy, że jest za małe, aby się zakochać i nie wyciągajmy także pochopnych wniosków.

Okres przedszkolny to czas intensywnych zabaw. Silne zaangażowanie w zabawę z kolegą lub koleżanką możemy czasami błędnie interpretować jako „pierwszą przedszkolną miłość” (takie skojarzenia może często nasuwać zabawa w dom lub w ślub tylko z jednym rówieśnikiem). W takich sytuacjach nie pytajmy dziecka: „czy to jest Twoja dziewczyna?”, lub „zakochałaś się?”. Dzieci bawią się w to, co widzą, czego doświadczają. Zabawy pełnią wiele ważnych funkcji. Pomagają zmierzyć się z emocjami, rozwijają umiejętności społeczne, odwzorowują zachowania dorosłych.

Pierwszą przedszkolną „miłość” potraktujmy jako lekcję nawiązywania i budowania relacji międzyludzkich. Pamiętajmy, że uczucie, którym dziecko obdarza rówieśnika, może być nieodwzajemnione. Wszelkie przejawy sympatii (całusy, przytulanie, dotykanie) mogą być nieakceptowane przez drugą osobę, dlatego jest to dobry moment na rozmowę o nienaruszaniu granic cielesności. Przedszkolna miłość może szybko minąć, ale zdarza się, że trwa przez cały okres uczęszczania dziecka do przedszkola.

Rozmowa z przedszkolakiem

– Mamo, ja bardzo lubię Zosię.

– Dlaczego?

– Bo ona jest miła i dobra dla ludzi.

– Bawicie się razem w przedszkolu?

– Tak.

– A w co najczęściej?

– W dom, ja jestem tatą, a ona mamą, czasami budujemy z kloców różne budowle. Dzisiaj dałem jej swój obrazek.

– A co dla niej narysowałeś?

– Siebie. Napisałem też swoje imię.

– Zosia się ucieszyła, jak dostała od ciebie rysunek?

– Chyba tak.

– Widzę, że nagle posmutniałeś…

– Bo ona się dzisiaj nie chciała ze mną bawić, tylko z Martynką. Może już mnie nie lubi?

– Może po prostu chce się pobawić czasami z kimś innym: raz z Tobą, raz z Martynką, innym razem z Kubą czy Asią. Zapytaj następnym razem, czy możesz dołączyć do nich.

– Dobrze. Wiesz mamo, jak będę starszy, to się z nią ożenię.

– Widzę, że naprawdę bardzo lubisz Zosię! Ciekawa jestem, jaką decyzję podejmiesz, kiedy już będziesz brał ślub.

– Jak już się ożenię z Zosią, to będziemy razem mieszkać i będziemy mieli dużo dzieci. A ty wtedy będziesz przychodzić się z nimi bawić?

– Tak, będziemy się odwiedzać i spędzać ze sobą czas. Jak chcesz, to możemy zapytać Zosię i jej mamę, czy nie poszłyby z nami w najbliższy weekend na basen?

– Taaaak mamo, zapytajmy!

[reklama id=”68293″]

Zakochanie a starsze dziecko

Jeśli twoje dziecko dotychczas nie było zakochane, a ma już naście lat, możesz się spodziewać, że nastąpi to lada dzień. Przełom szkoły podstawowej i gimnazjum to czas, kiedy dzieci wchodzą w okres dojrzewania związany ze zmianami psychicznymi i fizycznymi. Wtedy też pojawia się większe zainteresowanie osobami płci przeciwnej. Nastoletnia miłość i fascynacja drugą osobą mogą być bardzo silne, ale jednocześnie charakteryzują się szybką przemijalnością. Obiektem westchnień może być rówieśnik, nauczyciel lub idol muzyczny. U nastolatka mogą pojawić się skrajnie silne emocje, począwszy od euforii, radości, a skończywszy na smutku związanym np. z odrzuceniem i brakiem odwzajemnionych uczuć. Czas adolescencji to moment, kiedy grupa rówieśnicza zaczyna odgrywać bardzo ważną rolę. Fakt zakochania może być przez nastolatka skrywany. Jeśli nie chce on podzielić się swoimi uczuciami, nie wywierajmy presji, nie nalegajmy na zwierzenia. Bądźmy dobrymi obserwatorami. Twoje dziecko może potrzebować wsparcia, jeśli dojdzie do zawodu miłosnego. Możesz podzielić się własnymi przeżyciami, które będą cenną wskazówką dla nastolatka, nie mającego w tym zakresie takiego bagażu doświadczeń jak ty – osoba dorosła. Potraktuj zakochanie twojego dziecka całkiem poważnie, nawet jeśli wydaje ci się, że miłość ta nie ma  przyszłości. W ten sposób budujemy zaufanie, które jest bardzo ważne w okresie dojrzewania. Adolescencja to trudny moment zarówno dla rodzica, jak i dla nastolatka, który znajduje się pod wpływem szalejących hormonów. Jeśli w tym czasie będziesz dla swojego dziecka jedną z osób, do których będzie chciał się zwrócić o poradę, to będzie to dla ciebie wielki sukces.

Rozmowa z nastolatkiem

– Od jakiegoś czasu chodzisz przygnębiona, czy coś się stało?

– Eee, nic takiego.

– Kiedy byłam w twoim wieku, to był to dla mnie trudny okres.

– Dlaczego?

– Zaczęłam dojrzewać. Miałam duże problemy z trądzikiem i czułam się z tym bardzo źle. Z tego powodu czasami urywałam się z lekcji. Wydawało mi się, że jestem najbrzydszą dziewczyną w klasie.

– Naprawdę?

– Tak. Dzięki pomocy mamy mojej koleżanki udało mi się zmniejszyć objawy.

– Jak?

– Zmieniłam sposób jedzenia i to wpłynęło pozytywnie na moją cerę, poczułam się wtedy pewniejsza siebie. Był to moment kiedy zakochałam się, tak na poważnie, w koledze z kółka plastycznego.

– On też się w tobie bujał?

– Niestety nie. Większość moich miłości z tego okresu była nieodwzajemniona. Bartka pamiętam, był duszą towarzystwa i miał fajny styl. Był zawsze w centrum uwagi. To mi imponowało.

– U nas w klasie też jest podobny chłopak, lubię go. A kiedy po raz pierwszy pocałowałaś chłopaka?

– A to było na studiach, z Ryśkiem, pokazywałam ci kiedyś go na zdjęciach w albumie.

– Na studiaaaach? Tak późno. U nas w klasie Jacek i Aśka, którzy są parą, całują się non stop na przerwie.

– Za moich czasów w szkole podstawowej i liceum też tworzyły się pary, które okazywały sobie uczucia. Nie zawsze spotykało się to z akceptacją nauczycieli. Zazdrościłam moim koleżankom, które miały już chłopaków.

– Aaach, no właśnie. Czasami ze smutkiem patrzę na Aśkę i Jacka. Tacy są szczęśliwi.

– Okres, w którym jesteś to czas poszukiwań, zauroczeń, silnych emocji, które pojawiają się gwałtownie, ale też szybko mijają. Niektórym nastoletnim związkom udaje się przetrwać próbę czasu, ale zdarza się to rzadko.

– Dlaczego tak się dzieje?

– Młode osoby nie są w pełni dojrzałe emocjonalne. Brakuje im też doświadczeń, którymi mogą pochwalić się osoby starsze. Część z nich będąc w związkach z rówieśnikiem uczy się dopiero szacunku, odpowiedzialności i akceptacji drugiej osoby. A to wszystko poza miłością jest bardzo ważne, aby utrzymać związek na długie lata.

– O już 16.00, muszę lecieć do Kaśki, umówiłyśmy się na zrobienie wspólnego projektu z biologii. Pa!

Porady dla rodzica zakochanego nastolatka:

• Bądź wsparciem dla swojego dziecka.
• Wysłuchaj, co nastolatek ma do powiedzenia.
• Zaakceptuj jego uczucia.
• Odwołaj się do własnych doświadczeń.
• Pozwól mieć tajemnice.
• Spędzajcie wspólnie czas.
• Porozmawiaj o relacjach międzyludzkich, odpowiedzialności i antykoncepcji.