Ekorodzic to rodzic ufający instynktowi, potrafiący dokonać rozważnego, zgodnego z naturą wyboru dotyczącego życia swojego i dzieci, często wbrew popularnym trendom. Rodzic, dzięki tym wyborom, spełniony na gruncie rodzinnym i domowym.
Ekorodzicielstwo wymaga od nas pójścia krok dalej. Gdy już wiemy, co jeść i w co się ubierać, wiemy, jak i czym mają się bawić nasze dzieci i jak będziemy o nie dbać, czas pomyśleć o niezmiernie ważnym aspekcie życia – pracy zawodowej.
Skoro ekorodzicielstwo oznacza zdrowe, naturalne spełnienie i docelowo radosne oraz szczęśliwe życie rodzinne, to czy może zabraknąć w nim spełnienia na niwie zawodowej? „Robienie kariery” już z gruntu wydaje się jednak nieekologiczne i wzbudza negatywne odczucia. Słowo kariera oznaczać może połączenie spokoju i spełnienia w życiu rodzinnym z sukcesem w życiu zawodowym. Pierwsze bardzo często zależy od drugiego. Bo czy rodzic sfrustrowany w pracy nie przenosi takich uczuć na grunt domowego ogniska?
Rodzic szczęśliwy to także rodzic spełniony w pracy. A dojście do tego stanu oznacza z reguły zaufanie swoim instynktom i podejmowanie często niepopularnych decyzji (zawodowych). Nierzadko oznacza też odwagę, bo trzeba sprzeciwić się temu, co typowe, co inni akceptują bez mrugnięcia okiem. A czy takimi cechami nie odznacza się styl życia eko w ogóle? Wystarczy przenieść go na grunt służbowy i w ten sposób nakierować swoją karierę na nurt eko.
Wychowujemy nasze dzieci, poddając się swojej intuicji. Zmieńmy więc także podejście do swojej kariery. Jeżeli czujemy, że coś w naszej pracy jest nie tak, to na pewno tak jest. Jeżeli czujemy, że chcemy coś zmienić, to należy tak zrobić.
Badanie „Satysfakcja z pracy 2010”, przeprowadzone przez portal Pracuj.pl i Interaktywny Instytut Badań Rynkowych, wykazało, że więcej niż co trzeci z nas jest niezadowolony z pracy w obecnym miejscu. Opublikowany w listopadzie br. raport „Philips Index 2010: Badanie jakości życia Polaków” potwierdza, że ze wszystkich aspektów życia Polacy są najmniej zadowoleni z tych związanych z pracą zawodową, a brak satysfakcji pogłębia się wraz z wiekiem. Czy to idzie w parze z filozofią zgodności z sobą samym?
Raport podaje także, że 1/3 kobiet biorących udział w ankiecie nie oceniła kariery w pracy jako istotnej dla dobrego samopoczucia. Interpretacja tych wyników, szczególnie jeżeli chodzi o kobiety posiadające dzieci, jest prosta. Dla nich słowo kariera nie oznacza wyłącznie wspinania się po schodach firmowej hierarchii i osiągania sukcesu tylko na gruncie profesjonalnym. Oznacza ono zachowanie równowagi między życiem zawodowym a rodzinnym oraz sukces na obu tych polach. Nie chodzi przecież tylko o lepsze stanowisko czy lepszą pensję, ale o możliwość robienia kariery w kontekście rodzicielstwa. Stąd tak wiele inicjatyw, które mają zmienić nastawienie pracodawców do rodziców i równocześnie przekonać tych ostatnich, że praca nie stoi na przeszkodzie rodzicielstwu.
Jednak to, co dotyczy naszej kariery, zależy w głównej mierze od nas samych.
Jeżeli należymy do tej połowy respondentów przytoczonego badania, którzy określają swoją pracę jako stresującą i męczącą, to znak, że następnym naszym krokiem powinna być zmiana.
Wbrew pozorom i potocznym opiniom rynek pracy wciąż stwarza wiele możliwości. Praca to przede wszystkim sposób na zarabianie pieniędzy i trudno o tym nie pamiętać. Ale wprowadzając zmiany w swoim życiu zawodowym, nie zapominajmy, że mamy prawo kierować naszą karierą na własnych warunkach lub przynajmniej mamy prawo do tego dążyć.
