Kategorie
Rzeczy dla dzieci

Początek pięknej przyjaźni – jak oswoić dziecko z kotem i na odwrót?

Modelowa sytuacja to taka, w której dziecko w wieku szkolnym pragnie mieć w domu czworonoga i jest na tyle odpowiedzialne, że może się nim zająć. Jednak zdarza się bardzo często, że nowy członek rodziny pojawia się w domu, w którym już mieszka kot albo decydujemy się na przygarnięcie zwierzaka, kiedy nasza pociecha jest jeszcze za mała, żeby wiedzieć, jak się z nim obchodzić. Jak zatem pomóc im się zaprzyjaźnić?

Kot to nie zabawka

…i powinniśmy uświadomić to dziecku od razu. Miłe, nieduże, futrzane stworzonko wywołuje natychmiastową chęć do zabawy, ale w pierwszych minutach pobytu kota w nowym otoczeniu może to zostać odebrane jako atak. O wiele lepiej będzie, jeśli pozwolimy zwierzęciu oswoić się z nowym dla niego światem – zapachami, przedmiotami, rozstawem pomieszczeń, miejscem kuwety, a w końcu z naszymi dziećmi i nami samymi. To czas na wzajemną obserwację, który przyda się każdemu z zainteresowanych. Z początku nie pozostawiajmy małego dziecka z kociakiem bez nadzoru osoby dorosłej – na ich samodzielną zabawę przyjdzie jeszcze czas.

Dziecko też nie jest zabawką

Zupełnie inna jest sytuacja, kiedy udomowiony kot jest świadkiem pojawienia się nowego członka naszej rodziny. Chociaż od teraz praktycznie całą naszą uwagę będziemy poświęcać noworodkowi, warto też pobyć wtedy z naszym czworonogiem, pozwolić mu zobaczyć i obwąchać maluszka. Niech się przekona, że nie przybył jego rywal, ale przyszły przyjaciel i obrońca. I w tym przypadku nie powinniśmy dopuścić do zostawiania w jednym pomieszczeniu zwierzęcia i dziecka, a na pewno nie możemy pozwolić, by kot spał obok noworodka. Jakkolwiek jest to urokliwa sytuacja, gdy kot wtula się w niemowlę, przypadkowy ruch dziecka może sprawić, że zwierzę w geście obrony zrobi maluchowi krzywdę. Śpiący kot może też utrudnić oddychanie nieporadnego, młodego człowieka.

Nauka przez zabawę

Oswajanie kota, przyzwyczajanie do siebie, obserwacja jego zachowania i reakcji przełoży się w przyszłości na większą śmiałość w zawieraniu nowych znajomości. Jeśli skutecznie przekonamy dziecko, że kot nie jest zabawką, ale żywym stworzeniem, w młodym człowieku obudzi się empatia i chęć niesienia pomocy. Co więcej, możemy kilkuletnie dziecko nauczyć, jak powinno się dbać o porządek w kocim obejściu – usuwanie zbrylonego żwirku i zamiatanie jego ziarenek wokół kuwety nie przekracza możliwości kilkuletniego dziecka. Warto przy tej okazji zaopatrzyć się w antyalergiczny i niezwykle lekki, bo pochodzenia roślinnego, żwirek. Jednym z najchętniej wybieranych jest Cat’s Best Eco Plus – w pełni naturalny, nie podrażni dróg oddechowych malca. Z biegiem czasu okaże się, że dziecko i kot stanowić będą nierozłączną parę, będą nawzajem wyczuwać swoje nastroje i, w zależności od potrzeby, służyć sobie będą pocieszeniem lub wspólną zabawą.

Avatar photo

Autor/ka: NATULI dzieci są ważne

Redakcja NATULI Dzieci są ważne

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.