Rozpoznawanie dźwięków
wiek 2 – 4 lata
Kiedy idziesz z dzieckiem na spacer, zatrzymaj się od czasu do czasu i zaproponuj posłuchanie wszystkich dźwięków, które umiecie rozpoznać. Nie chodzi tu tylko o te oczywiste. Słuchajcie odgłosu wiatru, szelestu liści i świstu opon przejeżdżających samochodów. Rozmawiaj o różnych dźwiękach, takich jak „świst”, „szelest”, „trzepot”, „bzyczenie” czy „wycie” – taka zabawa pomaga rozbudować słownictwo.
Jak to pomaga w nauce? Zazwyczaj używany drobnego ułamka naszej umiejętności słuchania, patrzenia, wąchania oraz smakowania. Nauczenie się, jak w pełni wykorzystywać zmysły, jest kluczową częścią procesu poznawania. Uważne słuchanie jest kluczowym elementem koncentracji.
Uwaga! Reklama do czytania
Poród naturalny
Świadome przygotowanie się do cudu narodzin.
Karmienie piersią
Twoje mleko to cudowny dar. Naucz się nim dzielić.
Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli
Wskazówka. Bawcie się tak z zamkniętymi oczami – to zdumiewające, jak bardzo koncentracja wyostrza zmysły. Kiedy wrócicie z dźwiękowego spaceru, sprawdź, ile odgłosów pamiętacie i umiecie naśladować.
Ćwiczenia każdego dnia
wiek 2 – 6 lat
Każde dziecko musi codziennie dużo biegać, huśtać się, wspinać, robić przewroty, turlać, tańczyć. Pobawcie się trochę przed kąpielą. To świetna okazja, żeby zagrać w „czasowniki”. „Zobaczmy, ile razy musisz podskoczyć, żeby przejść przez pokój”. „Zobaczmy, ile razy potrafisz obrócić się dookoła”. Naucz starsze dziecko, jak mierzyć puls po bieganiu lub po zrobieniu kilku pajacyków. Wytłumacz, dlaczego ćwiczenia są tak ważne.
Wprowadź nawyk codziennego podskakiwania, maszerowania, skakania na skakance i wspólnego tańczenia przy muzyce. Pozwól dziecku zaproponować nowe kroki.
Jak to pomaga w nauce? Szybkie ćwiczenia ruchowe wspomagają wzrost komórek móżdżku. Sprawność fizyczna jest kluczowym elementem rozwoju dziecka, gdyż zdrowe ciało i zdrowy umysł współpracują ze sobą.
Wskazówka. Aby nieco urozmaicić program zajęć, zaproponuj skoki na jednej nodze, czołganie tyłem i przewroty, ale niech ćwiczenia nie będą na początku zbyt forsowne. Te ćwiczenia to dobry sposób, aby połączyć sprawność fizyczną z wprowadzeniem podstawowych nazw mięśni oraz pozostałych części ciała.
Nowa dyscyplina. Ciepłe, spokojne i pewne wychowanie od małego dziecka do nastolatka
Jak być przewodnikiem dziecka i odpowiedzialnie orientować je w tym chaotycznym świecie.
Autor mówi: rodzice, nie warto wdawać się w negocjacje, ciągle prosić, stawiać tylu pytań. Mamy inne rozwiązania, znacznie skuteczniejsze i korzystniejsze dla naszych relacji z dziećmi. Stoi za nimi nowa dyscyplina. I wcale nie trzeba być przy tym surowym.
Zrób układankę
wiek 2 – 4 lata
Możesz zrobić proste układanki ze starych kart świątecznych lub jakichkolwiek kart z kolorowymi obrazkami. Jeśli wytniesz obrazek z gazety, przyklej go na tekturkę. Potem potnij obrazek na kawałki o różnych kształtach i poproś dziecko, by złożyło go w jedną całość. Jeśli układanki są większe i bardziej skomplikowane, najlepiej mieć dwa takie same obrazki i jeden zachować jako model.
Jak to pomaga w nauce? Znakomicie rozwija pamięć i umiejętność porównywania kolorów. Obrazuje także jedną istotną prawdę: łatwiej nauczyć się czegoś, jeśli najpierw widzimy kompletny obrazek. Dobrze wpływa ma rozwój mniejszych mięśni, jest zatem także ćwiczeniem wprowadzającym do nauki pisania.
Wskazówka. Jeśli przygotujesz kilka układanek, oznacz każdy zestaw na odwrocie innym kolorem i trzymaj w różnych kopertach. Gdy dziecko ma około dwóch lat, możesz wprowadzić gotowe układanki kupione w sklepach. Naucz dziecko, jak można ułatwić sobie układanie obrazka, patrząc na wzór.
Daleko czy blisko, głośno czy cicho
wiek 0 – 12 miesięcy
W drugim półroczu życia dziecka jednym z najciekawszych dla niego zajęć jest rzucanie przedmiotami – wyrzucanie ich z woreczka, wózka, opróżnianie wszelkich pojemników itp. Przygotuj zatem dla swojego młodego eksperymentatora zestaw badawczy, tzn. kilka (5–7) zabawek do rzucania. Ważne, aby były one określonej wielkości, takiej, która umożliwia maluchowi solidne uchwycenie w dłoń. Warto też, by różniły się od siebie na tyle, że będą przy upadku wydawać zupełnie inne dźwięki, a także różny będzie ich lot.
Jak to pomaga w nauce? Zabawa ma wiele walorów edukacyjnych, a dzieci ją uwielbiają. Ćwiczą przy tym szeroko pojęte umiejętności fizyczne, koncentrację, trenują dostosowywanie wzroku do odległości (akomodacja), rozpoznawanie dźwięków, doświadczają poczucia sprawstwa i nabywają wiedzę o różnych cechach i zależnościach.
Wskazówka. Włącz w „zestaw” coś miękkiego, coś twardego, coś – co po zetknięciu z podłożem będzie podskakiwać, toczyć się, coś lekkiego oraz ciężkiego, coś – co lecąc i padając wyda jakiś dodatkowy dźwięk, coś kruchego – co upadając, rozpadnie się (delikatny herbatnik, wydmuszka). Pamiętaj, aby nazywać wszystkie cechy, działania, zjawiska.
Nie martw się, że takie rozrywki są „niewychowawcze”. Na tym etapie rzucanie nie ma nic wspólnego ze złośliwością i wykorzystywaniem rodziców.
Dzika gimnastyka
wiek 0 – 6 tygodni
Mimo że dziecko przez pierwsze kilkanaście miesięcy życia nie potrafi chodzić, nie oznacza to, że nie odczuwa przyjemności z ćwiczeń fizycznych praktycznie od dnia narodzin. Możesz pomoc swojemu dziecku „jeździć na rowerku”, naśladując ruchy pedałowania nóżkami, kiedy leży w łóżeczku. Podobne ćwiczenia wykonujcie rączkami.
Jak to pomaga w nauce? Gimnastyka poprawia kondycję fizyczną i wspiera rozwój ciała i jego świadomości (budowy i potencjału), dzięki czemu możliwe jest przechodzenie na coraz wyższy poziom umiejętności fizycznych.
