Kategorie
Wychowanie

Zabawy dla dzieci od 2-go roku życia

Puzzle domowej roboty:

materiały: obrazki, kolorowe lub czarno-białe, przedstawiające np. postacie z bajek, przedmioty typu autko, domek itp. Ważne, aby obrazki nie były szczegółowe (preferowane jednoelementowe) oraz przedstawiały coś, co dziecko zna

Puzzle domowej roboty:

  • materiały: obrazki w formacie A4, kolorowe lub czarno-białe, przedstawiające np. postacie z bajek, przedmioty typu autko, domek itp. Ważne, aby obrazki nie były szczegółowe (preferowane jednoelementowe) oraz przedstawiały coś, co dziecko zna. Obrazki tniemy na dwie części pionowo lub poziomo. Z czasem, kiedy dziecko pozna już zabawę i będzie sobie z nią radziło, można ciąć obrazki na więcej części i pod różnych kątem
  • cel: dziecko zdobywa umiejętność tworzenia z elementów całość, uczy się właściwie dobierać elementy, uczy się rozpoznawać całość obrazka z jego części, antycypacje
  • jak się bawić: zabawę rozpoczynamy od wykorzystania jednego obrazka. W zależności od stopnia rozwoju dziecka, możemy położyć przed nimi dwie części i oczekiwać połączenia w całość lub przed rozpoczęciem zabawy pokazać obrazek w całości i powiedzieć, co to jest. Z czasem kładziemy już kilka pociętych obrazków i oczekujemy, że dziecko będzie właściwie dobierało elementy. Ważne jest, aby nie pomagać dziecku, jeśli nie jest to koniecznie, a jedynie wspierać słowem. Również istotne jest, aby przy zabawie wykorzystywać krótkie komunikaty i te same hasła np. połącz, złóż, dopasuje, znajdź itp.

Jak zrozumieć małe dziecko

Poradnik pomagający w codziennej opiece nad Twoim dzieckiem

Zobacz w księgarni Natuli.pl

Kreatywny obrazek:

  • materiały: kartka A4, wycięte z bloku technicznego kształty np. kółko, kwadrat, trójkąt, farby plakatowe lub kredki, klej
  • cel: nauka kształtów, ćwiczenie koordynacji oka i ręki- zamalowywanie kształtów, antycypacje
  • jak się bawić: pokazujemy dziecku, otaczając palcem cały kształt, wycięte kształty i nazywamy je. W zależności od stopnia rozwoju dziecka możemy wprowadzić zabawę polegająca na podawaniu przez dziecko rzeczy o takim samym kształcie. Następnie ustalamy z dzieckiem, albo sami narzucamy, czym wycięty kształt ma być np. pokazujemy kółko i mówimy: „to będzie słoneczko”. Dziecko z naszą pomocą ustala kolor, a następnie maluje element na ten kolor. Kiedy wszystkie kształty będą nazwane i pomalowane, wówczas dziecko nakleja je na kartkę. Podczas naklejania operujemy przyimkami np. „domek pod słonkiem”

Zgięta kartka:

  • materiały: kartka A3, kredka, pisak, lub długopis- preferowany kolor czerwony, ponieważ koncentruje oko dziecka
  • cel: ćwiczenie pola widzenia, koordynacji oka i ręki, motoryka
  • jak się bawić: dziecko kreśli (bazgroli) na kartce papieru. Zachęcamy je, aby ruchy rączki były zamaszyste i dziecko zakryło „maziami” większą część kartki; po chwili zginamy kartkę na pół i dziecko maluje tylko po połowie. Po chwili znów zginamy i malujemy. Tak do momentu, kiedy kartka będzie już złożona w kostkę

Twórcze sznurki:

  • materiały: sznurówka, wstążka lub inny sznurek
  • cel: rozwijanie potencjału twórczego, motoryki
  • jak się bawić: tworzymy różne kształty ze sznurka i pytamy dziecko o to, co to jest. Albo prosimy dziecko, aby coś konkretnego wykonało. Z czasem możemy wprowadzić więcej sznurków i tworzyć kolorowe obrazki. Pamiętajmy jednak, aby nigdy nie mówić dziecku, że to co wykonało ze sznurka to nie jest np. słonko czy inna nazwana przez niego rzecz. Zamiast sznurka możemy wykorzystać np. patyczki, zapałki

Różnice:

  • materiały: na jednej kartce umieszczamy różne elementy np. obrazek auta, domu, słonka, rybek itp. Na drugiej kartce te same elementy, co na pierwszej i jeden dodatkowy. Z czasem zwiększamy ilość elementów, którymi różnią się obrazki, jak również przechodzimy do obrazków bardziej skomplikowanych graficznie
  • cel: kształtowanie umiejętności postrzegania selektywnego, spostrzegawczość
  • jak się bawić: pokazujemy dziecku dwa obrazki, które różnią się jednym elementem i pytamy: „Czym się różnią obrazki lub co jest tu, a nie ma tam?”

Foto: imedagoze

Autor/ka: Marlena Chudzio

Z wykształcenia teatrolog i logopeda. Od lat zajmuje się słowem mówionym, zarówno w wydaniu terapeutycznym jak i artystycznym. Jako logopeda pracuje w Świetlicy Terapeutycznej „S.O.S.“ dla Dzieci Zagrożonych Środowiskowo, w Krakowie. Na co dzień prowadzi zajęcia usprawniające komunikację językową dzieci i młodzieży, terapię wad wymowy, opóźnionego rozwoju mowy oraz wczesnej nauki czytania. Pracuje z dziećmi z ryzyka dysleksji. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Logopedycznego. W Pozytywce diagnozuje problemy z mową, prowadzi profilaktykę i terapię wad wymowy u dzieci i dorosłych. Zajmuje się nauką prawidłowej emisji głosu, udziela konsultacji logopedycznych i prowadzi indywidualną terapię w tym zakresie.


Mądry rodzic, bo czyta…

Sprawdź, co dobrego wydaliśmy ostatnio w Natuli.

Czytamy 1000 książek rocznie, by wybrać dla ciebie te najlepsze…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.