Teatr łączy w sobie wiele dziedzin twórczości artystycznej: literaturę, muzykę, taniec, ruch sceniczny i plastykę. Kontakt z nim już od najmłodszych lat pomaga rozwijać inteligencję emocjonalną dziecka. Współuczestnicząc w spektaklu – czy to jako widz, czy aktor – ma ono bowiem sposobność rozwijać poprzez sztukę swoją inteligencję, a także badać świat poprzez próby jego zrozumienia.
Przygotowanie sztuki teatralnej może być tłem do nauki w każdej dziedzinie: ćwiczenia wymowy, edukacji społeczno-moralnej, przyrodniczej, pracy z emocjami, a nawet edukacji matematycznej czy w zakresie pisania i czytania.
Uwaga! Reklama do czytania
Cud rodzicielstwa
Piękna i mądra książka o istocie życia – rodzicielstwie.
Kiedy dziecko jest aktorem
Dzieci są bardzo wnikliwymi obserwatorami, dlatego warto, aby oprócz uczestniczenia w spektaklach miały również możliwość odgrywania różnych ról. Po tej stronie sceny dziecko nie tylko ma okazję odkryć swoje talenty aktorskie, jest to też sposobność do rozwijania wyobraźni. Wcielanie się w rolę bez gotowego tekstu zmusza do improwizacji i poszukiwania odpowiedniego słownictwa, uczy również wyrażania myśli. Zabawa w teatr rozwija spostrzegawczość i pamięć. Odgrywanie różnych ról wspiera rozwój mowy, ćwiczy poprawną dykcję. Wcielając się w jakąś postać, młodzi aktorzy mogą walczyć ze swoimi lękami. Dla tego nieśmiałego pierwsze występy przed najbliższą rodziną staną się bardzo ważne w pokonywaniu lęku przed publicznymi wystąpieniami; zwiększą również wiarę we własne możliwości. Olbrzymią wartością edukacyjną teatru jest nauka pracy w zespole, poczucie dyscypliny i szacunku do pracy innych. Dziecko uświadamia sobie, że stanowi część większej całości, a sukces jest zależny również od niego. Buduje to poczucie wartości i zwiększa samoocenę. Zabawy teatralne uczą także cierpliwości oraz panowania nad swoimi emocjami.
Jak przygotować teatrzyk w domu?
Przy przygotowaniu scenerii w warunkach domowych jedynym ograniczeniem jest wyobraźnia. W zabawy teatralne można bawić się na kilka sposobów:
1. Żywy teatrzyk
Odgrywanie postaci teatralnych przez dzieci. Tutaj rekwizytami mogą być wszelkie przedmioty nadające określone cechy postaciom. Jeśli młody aktor jest piratem, będzie to przepaska na oko, mała księżniczka może założyć swoją najpiękniejszą suknię, głowę przyozdobić koroną, a w dłoni trzymać różdżkę. Jest to świetna sposobność do wykazania się wcześniej umiejętnościami plastycznymi. Żadna plastikowa korona zakupiona w sklepie nie będzie miała takiej wartości jak ta samodzielnie wykonana z tektury, folii aluminiowej i ozdób. Taka forma inscenizacji jest też polem do popisu dla wyobraźni – jeśli nie mamy miecza, świetnie zastąpi go patyk czy bezpieczny nóż obiadowy.
Nowa dyscyplina. Ciepłe, spokojne i pewne wychowanie od małego dziecka do nastolatka
Jak być przewodnikiem dziecka i odpowiedzialnie orientować je w tym chaotycznym świecie.
Autor mówi: rodzice, nie warto wdawać się w negocjacje, ciągle prosić, stawiać tylu pytań. Mamy inne rozwiązania, znacznie skuteczniejsze i korzystniejsze dla naszych relacji z dziećmi. Stoi za nimi nowa dyscyplina. I wcale nie trzeba być przy tym surowym.
2. Teatrzyk kukiełkowy
Kukiełki możemy wykonać niemalże ze wszystkiego. Warto nie wyrzucać poplamionych dziecięcych ubrań, gdyż czysta część tkaniny przyda się do zrobienia postaci i rekwizytów teatralnych. Do wykonania kukiełek możemy również wykorzystać stare skarpetki nie do pary. Wystarczy przyszyć do nich oczka z guzików albo namalować je flamastrami. Proste kukiełki można również wykonać z plastikowych sztućców, dekorując je mazakami i naklejając różne ozdoby. Najprostsze do wykonania dla dzieci będą postaci namalowane na kartce czy tekturze, wycięte i przyklejone do patyczka. Do domowego teatru można również zaangażować lalki, pluszaki czy jakiekolwiek inne ulubione zabawki. Gotowe kukiełki dostępne są także w sklepach, choć te dobrej jakości nie należą do najtańszych. Miejmy jednak na uwadze, że jest to zabawka na długie lata – może towarzyszyć dziecku od wieku niemowlęcego do szkolnego.
craftingconnections.net
3. Teatrzyk paluszkowy
Do zrobienia postaci teatralnych na paluszek świetnie sprawdza się filc. Jeśli nie mamy pomysłu, możemy posiłkować się inspiracjami z sieci. Sprawdzą się też wykałaczki, słomki do picia czy sztućce, ale najlepsze będą wcześniej zebrane patyczki. Jeśli jednak nie ma możliwości wykonania postaci teatralnych na paluszek, możemy je kupić. Często do nabycia są już gotowe zestawy do odegrania konkretnej bajki.
madysonandmarie.blogspot.in
Jak zrozumieć małe dziecko
Podręcznik świadomego rodzicielstwa
Rozwój seksualny dzieci
Zadbaj o zdrową seksualność swojego dziecka
Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli
4. Teatrzyk cieni
Rekwizytami w tej inscenizacji są przyklejone do patyczka wycięte szablony bohaterów spektaklu i latarka. Warunki, jakie muszą zostać spełnione, to ciemność w pokoju. Tłem spektaklu może być specjalnie przygotowana scena lub kawałek ściany.
estefimachado.com.br
5. Teatrzyk pantomima
Najprostsza w przygotowaniu forma teatrzyku. Rekwizytem jest ciało, a resztę dyktuje wyobraźnia. To forma dla raczej starszych dzieci, gdyż wymaga większego wysiłku intelektu i wyobraźni niż tradycyjne przedstawienie. Aktor odgrywa role nie używając głosu, tylko mowy ciała i gestu.
Jak wykonać scenę?
1. Scena z tektury
Do wykonania tej sceny potrzebujemy pudełka. W wersji najmniejszej może być ono po butach, więcej zabawy będzie jednak, gdy zorganizujemy większe pudło. Jeśli nie mamy takiego w domu, najlepiej przejść się do najbliższego sklepu i o nie poprosić. W jednej ze ścian wycinamy dziurę. Powierzchnię pozostałą dookoła otworu ozdabiamy według uznania. Możemy zrobić stary telewizor, rysując kilka guzików, lub namalować bądź przykleić wzory geometryczne. Możemy też pokusić się o bardziej wyszukaną dekorację, tworząc scenerię lasu, morza czy dżungli z materiałów o różnej fakturze (filc, tkaniny, bibuła, tasiemki, brokatowe flamastry itp.). Kurtynę mocujemy na sznurku, który najlepiej przytwierdzić do ścian przylegających do sceny. W przypadku teatrzyku cieni – zamiast kurtyny do otworu przyklejamy białą kalkę.
mamanoursdiy.wordpress.com
2. Scena z materiału
Do jej wykonania potrzebujemy większego kawałka materiału, w którym wycinamy otwór na scenę. Powierzchnia tkaniny, położenie otworu i jego wielkość zależy od tego, gdzie chcemy zamocować teatrzyk. Najlepiej, jeśli będzie to między dwoma krzesłami, wówczas otwór powinien znajdować się na wysokości głowy siedzącego na podłodze dziecka. Do uszycia wybieramy nieco grubsze tkaniny. Jeśli przygotowujemy teatrzyk z cieńszego materiału, np. starej pościeli, warto podszyć go czymś usztywniającym, np. flizeliną. W górnej części przyszywamy sznurek, za pomocną którego przywiążemy teatrzyk do krzeseł. Nawlekamy na niego kurtynę i przyszywamy do boków otworu. Co bardzo ważne, do wykonania tego typu teatrzyku nie trzeba wielkich zdolności krawieckich, można przygotować go nawet bez użycia maszyny, a ręczne szycie zakryć ozdobną tasiemką czy przylepnym pod wpływem ciepła elementem dekoracyjnym dostępnym w pasmanterii. Największą zaletą tej sceny jest to, że po złożeniu zajmuje w szafce tyle miejsca, co przeciętna męska koszula.
wehaveaars.com
Abstrahując od tego, jakie wartości edukacyjne niesie zabawa teatralna, należy pamiętać, że jest to fantastyczna zabawa, a to stanowi fundament rozwoju dziecka.
Foto: thepinkdoormat.blogspot.in
