NATULI - dzieci są ważneJest doktorem habilitowanym nauk społecznych w dziedzinie pedagogiki, profesorem Pedagogium Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Warszawie. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół pedagogiki przedszkolnej i wspomagania integralnego rozwoju dziecka. Bliska jest jej także problematyka wspierania rozwoju dziecka z trudnościami rozwojowymi. Autorka książki ‘DUCHOWOŚĆ DZIECKA’.
Magisterium zdobyła w Szkole Wyższej im. P. Włodkowica w Płocku, stopień doktora pedagogiki specjalnej – w Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Stopień doktora habilitowanego uzyskała w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Posiada doświadczenie praktyczne, zdobyte w trakcie piętnastoletniej pracy zawodowej w charakterze nauczyciela przedszkola. Aktualnie współpracuje z kilkunastoma przedszkolami na terenie Warszawy, pogłębiając swoją wiedzę praktyczną o rozwoju dziecka w zmieniających się warunkach społecznych oraz służąc nauczycielom swoją wiedzą w zakresie aktualnych tendencji rozumienia specyfiki i szczególnej wartości dzieciństwa oraz roli dorosłego w umożliwianiu dzieciom pełnego, zdrowego przeżywania tego okresu życia.
“Szkodliwa jest jednostronność w wychowaniu dzieci, a zwłaszcza zaniedbywanie ich rozwoju emocjonalnego, społecznego i fizycznego na rzecz rozwoju głównie umysłowego”. (M. Kwiatowska)
Rozwój dziecka, aby był kompletny, musi dotyczyć każdego aspektu jego osobowości – nie tylko ciała, zmysłów, umysłu, ale też uczuć, wyobraźni, woli.
„Filozofem jest człowiek, który się bardzo zastanawia i chce koniecznie wiedzieć, jak wszystko jest naprawdę. (…) Takie są dzieci” (J. Korczak)
Dzieci rodzą się z nieograniczonym pragnieniem uczenia się. Dziecko, „chłonąc” świat i informacje o nim wszystkimi zmysłami spontanicznie rozwija w sobie nie tylko zasób wiedzy, ale też umiejętności jej strukturalizowania, wyprowadzania wniosków i tworzenia uogólnień.
Wychowywanie było, jest i będzie sztuką trudną. Składa się na nią posiadana wiedza, doświadczenie, bardzo ważny jest tzw. zdrowy rozsądek, intuicja, a przede wszystkim dużo mądrej miłości, ukierunkowanej na prawdziwe dobro dziecka. Proces wychowania nie tylko w dzieciach, ale też w rodzicach wywołuje różne emocje i przeżycia.