Czarno na białym o wychowaniu – „Sztuka wychowania, czyli jak pomóc dziecku i zadbać o siebie”

Jak sprawić, by dziecko czuło się kochane, szanowane, a przy tym potrafiło kochać i szanować innych? Odpowiedź jest prosta, a znajdziemy ją w poradniku Agnieszki Wróbel – znanej pedagog, psychoterapeutki i trenerki II stopnia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. W swojej książce podpowiada, że zmiany warto zacząć od siebie, swojego zachowania i nastawienia do rzeczywistości.

„Sztuka wychowania” w Natuli.pl

Dlaczego warto?

Rodzicom coraz częściej przychodzi mierzyć się z tak zwanymi problemami wychowawczymi. Dotyczą one zarówno małych dzieci, jak i “buntowniczych” nastolatków. Niestety, winy zazwyczaj szukamy właśnie w dzieciach. Tymczasem to my, rodzice powinniśmy przeanalizować nasze obawy, oczekiwania czy sposób komunikowania się z innymi. Żeby mówić o spokojnych dzieciach, sami musimy się tak czuć – to najważniejsza i wielokrotnie podkreślana w książce myśl.

Warto zadać sobie kilka podstawowych pytań, na przykład:

czy traktuję dziecko jako członka rodziny,
czy zaspokajam jego potrzeby psychiczne takie jak: akceptacja, poczucie bezpieczeństwa, szacunek, miłość, przynależność itp.

Doskonała forma książki – poradnik z wieloma przykładami, opisami sytuacji i analizami psychologicznymi przypadku – pomoże rodzicom znaleźć właściwe odpowiedzi. Każda z części publikacji jest podzielona na obszerne podrozdziały, w których zawarte są wskazówki i podpowiedzi, gdzie może tkwić problem i jak go rozwiązać.

Jedną z ważniejszych propozycji jest spisanie kontraktu, który ułatwi życie wszystkim członkom rodziny – pomoże wzbudzić wzajemny szacunek, empatię i akceptację. Zgodnie z sugestią autorki taka umowa pomoże usystematyzować strukturę rodziny, czyli wyznaczyć odpowiednie miejsce dla poszczególnych jej członków – dzieciom nie wchodzić w rolę przywódcy, a rodzicom rozgraniczać rolę przyjaciela i przywódcy właśnie.

W pierwszej części Agnieszka Wróbel opisuje potrzeby dziecka oparte na zrozumieniu, wzajemnym szacunku i dobrej komunikacji. W kolejnej – radzi, czego unikać. Proponuje też uzbroić się w cierpliwość, wykazać się dużą dozą zrozumienia oraz wystrzegać się wobec dziecka krytykowania, oceniania czy postawy roszczeniowej. Konsekwencje takich zachowań są szczegółowo opisane i poparte przykładami.

Co zdaniem autorki sprawdzi się w relacji z dzieckiem? Oczywiście akceptacja, empatia, autentyczność i zrozumienie. Autorka podpowiada także, jak radzić sobie z trudnymi relacjami, które pojawiają się w rodzinie, jak obniżyć napięcie i zmienić na przykład walkę o wpływy we współpracę.

Książka może być inspiracją do pozytywnej zmiany – zaczynając od siebie, pomagamy dziecku.

Podział na trzy rozdziały: o potrzebach dziecka, o tym, czego unikać i co warto zastosować – pozwoli szybko znaleźć najbardziej interesujące nas treści.

Autorka buduje w rodzicach wiarę w moc dziecięcej intuicji.

Książka podpowiada, jak mówić do dziecka, by za pomocą komunikatu “ja” wyrażać swoje myśli, uczucia i postawy.

By zachować w rodzinie spokój, stabilizację i poczucie bezpieczeństwa, warto zaakceptować siebie, swoje emocje, zbudować poczucie własnej wartości i dać sobie i pozostałym członkom rodziny przestrzeń i prawo do autonomii. Reszta ułoży się sama. Poradnik “Sztuka wychowania…” to świetne do tego narzędzie.