Jemy w pośpiechu, nieregularnie, bez troski o jakość spożywanych produktów. Niestety, w ten sam sposób karmimy swoje dzieci. W najlepszej wierze kupujemy pełne cukru płatki śniadaniowe, bo – zgodnie z zapewnieniami producenta – są pełne witamin i minerałów, a malec je z apetytem. Wręczamy kieszonkowe na drugie śniadanie, nie wnikając w asortyment szkolnego sklepiku. Chwalimy swoją pociechę, gdy zje na obiad dwa kotlety, bo przecież rośnie. Taka dieta to prosta droga do nadwagi, cukrzycy, anoreksji, nie wspominając o wadzie postawy czy problemach z koncentracją w czasie nauki.
Jak powinno prawidłowo odżywiać się dziecko? Tak samo jak dorosły, czyli zgodnie z zasadami ujętymi w piramidzie zdrowego żywienia – tej dla dzieci i młodzieży. Mały człowiek musi codziennie zjeść pięć niedużych posiłków (ich wartość energetyczną należy ustalić w oparciu o takie dane, jak wiek dziecka, jego wzrost, masa ciała, poziom aktywności). Ich podstawę powinny stanowić warzywa i owoce. Spośród wyrobów zbożowych najlepiej wybierać pełnoziarniste. Należy dbać o odpowiednią podaż produktów mlecznych, rezygnując z tych dosładzanych i wysokoprzetworzonych. W jadłospisie nie może też zabraknąć źródeł białka (chude mięso, ryby, jaja, rośliny strączkowe), ale tłuszcze zwierzęce trzeba zastępować roślinnymi.
Z diety małego człowieka powinny zniknąć słodkie napoje, słodycze na bazie cukru i utwardzanych tłuszczów. W zamian warto dawać dziecku orzechy, suszone owoce, zbożowe ciastka własnego wyrobu. Dania typu fast food bezwzględnie należy zastąpić obiadami domowymi. W Łodzi czy w mazurskiej wsi dziecko musi mieć zapewnioną odpowiednią dawkę aktywności na świeżym powietrzu. Powinna ona stanowić priorytet w stosunku do czasu spędzonego przed komputerem. Wdrożenie powyższych zasad wymaga od rodziców nieco wysiłku. To jednak najlepsza inwestycja w przyszłość dziecka, bo jego dieta wpłynie na jakość dorosłego życia.
