Zanim zdecydujecie się na nowego członka rodziny, warto jasno zdać sobie sprawę z odpowiedzialności, jaka wiąże się z tą decyzją.
- Decyzja o adopcji /kupnie zwierzaka to decyzja dorosłych o wzięciu na siebie odpowiedzialności za żywą istotę. Nigdy nie można zrzucać tej odpowiedzialności na dzieci, nawet nastolatki.
- Wychowujemy przez własny przykład, dlatego to my musimy podjąć decyzję, czy mamy czas i ochotę na opiekę nad zwierzakiem.
- Zwierzę nie jest gadżetem, zabawką, która można dać jako prezent. Nigdy nie łącz pojawienia się zwierzaka w domu z prezentem dla dziecka.
- Zdobądź wiedzę na temat danego gatunku/rasy. Pomyśl, czy w życiu waszej rodziny jest miejsce i czas na zaspokojenie potrzeb danego zwierzaka.
- Pies, kot, królik, chomik – nie ma znaczenia, jakie zwierzę wybierzesz, każde wymaga opieki, czasu, zaznajomienia się z jego potrzebami i trudnościami, jakie mogą się pojawić.
- Zastanów się, która z opcji jest dla was lepsza – kupno zwierzaka czy adopcja. Rozważ, jakie są plusy i minusy każdego rozwiązania. Jeśli decydujesz się na kupno, znajdź legalną hodowlę, pojedź sam do niej, porozmawiaj z hodowcą, zobacz warunki, w jakich żyją zwierzaki.
- Dobry hodowca/ opiekun zwierzaka do adopcji nie będzie zachwalał go jak nowej pralki, a uwrażliwi cię na możliwe trudności, odpowie na każde pytanie, pozwoli poznać zwierzaka w jego obecnym otoczeniu.
- Zastanów się, jak obecność zwierzaka wpłynie na wasze plany urlopowe. Czy macie kogoś, kto pomoże w opiece, czy planujecie zabierać go ze sobą?
- Każde zwierzę kosztuje: opieka weterynaryjna, karma, zabawki, szczepienia… Należy uwzględnić te wydatki w domowym budżecie.
- Szczeniaki, kociaki i inne młode zwierzaki wymagają od nas dodatkowej uwagi i cierpliwości. Z kolei te dorosłe są już w pewnym stopniu ukształtowane, co ma swoje plusy, ale i minusy.
- Należy przygotować się na to, że zwierzak, który do nas trafi, może odbiegać od naszych wyobrażeń, mieć inny temperament niż zakładaliśmy, może chorować. Trzeba odpowiedzieć sobie na pytanie, czy jestem gotowy na to, by opiekować się chorym zwierzakiem.
Jeśli zdecydowaliście się na zwierzaka, czas przygotować dzieci na jego pojawienie się:
- Znajdźcie literaturę o danym zwierzaku, wspólnie czytajcie, oglądajcie zdjęcia, rozmawiajcie o nim.
- Umówcie się na wizytę do schroniska, azylu, hodowcy, gdzie poznacie przedstawicieli danego gatunku.
- Rozmawiajcie z dzieckiem o trudnych sytuacjach (choroba, śmierć zwierzaka, problemy z jego zachowaniem, które będą też trudne dla dziecka), tłumacz, że zwierzak ma prawo do odczuwania strachu, bólu, spania w bezpiecznym dla niego miejscu.
- Ze starszymi dziećmi możecie stworzyć listę zakupów i wspólnie udać się do sklepu po akcesoria dla zwierzaka. Pozwólcie dziecku wybrać kolor miski, piłeczki, itd.
- Młodsze dzieci będą uczyć się od was przez obserwację codziennych zachowań wobec zwierzaka. Ze starszymi możecie stworzyć listę zadań, które wiążą się z dbaniem o pupila (sprzątanie klatki, spacery, karmienie, zmiana wody, sprzątanie kuwety).
- Zapiszcie się na zajęcia do psiej szkoły i chodźcie tam razem z dzieckiem. Tak spędzony czas wzmocni więź ze zwierzakiem i pozwoli poznać go jeszcze lepiej. Wybierzcie szkołę stosującą pozytywne metody pracy z psami, otwartą na nasze i zwierzaka potrzeby.
Jeśli w waszej sytuacji nie możecie pozwolić sobie na zwierzaka w domu, a dziecko bardzo tego chce, możecie wspólnie zgłosić się na wolontariat do fundacji zajmującej się danym gatunkiem, gdzie na pewno przyda się pomoc w opiece. Mogą to być spacery z psami, karmienie i sprzątanie klatek królików, robienie zdjęć kotom czekającym na adopcję. Można też zostać wirtualnym opiekunem zwierzaka, co miesiąc wpłacać określoną kwotę na opiekę nad nim. Taka forma kontaktu ze zwierzakami rozbudzi w dziecku jeszcze większą empatię, szacunek i odpowiedzialność, może też być świetnym przygotowaniem do pojawienia się zwierzęcia w domu w późniejszym czasie.
Foto: pexels.com
2 odpowiedzi na “Zwierzak nie jest zabawką! Jak podjąć decyzję o kupnie zwierzaka”
Proszę, potraficie stworzyc mądry artykuł! Moglibyście pozostac przy kwestiach wychowania…
Dziękujemy. Na pewno zostaniemy przy kwestiach wychowania, gdzie propagujemy ideę braku ocen w komunikacji ;) Dziękuję i pozdrawiam