Według danych z 2017 roku, w Polsce używa się 55 mln telefonów komórkowych, a więc na jednego mieszkańca (wliczając w to niemowlęta i małe dzieci) przypada 1,5 komórki! 77 proc. rodziców uważa, że nieograniczone korzystanie z komputera i oglądanie telewizji spełnia funkcje edukacyjne. To przeświadczenie powoduje, że 83 proc. polskich dzieci i nastolatków spędza przed ekranem co najmniej trzy godziny dziennie. Wiele z nich konsumuje cztery, pięć, sześć, a nawet więcej godzin elektronicznej strawy dziennie.
Według Amerykańskiej Akademii Pediatrów (American Academy of Pediatrics) dzieci do 2 roku życia nie powinny mieć żadnego kontaktu z telewizją, zaś nastolatki nie powinny przed ekranem telewizora i komputera (łącznie!) spędzać więcej niż 2 godziny dziennie.
[reklama id=”72431″]
Zbyt długi czas spędzany przed komputerem i telewizorem wywołuje u dzieci wiele negatywnych skutków, w tym:
- Nadpobudliwość i trudności z koncentracją (bardzo szybki potok obrazów – często po kilka w jednej sekundzie – uszkadza zdolność skupiania uwagi; bombardowane dźwiękiem i szybko zmieniającymi się obrazami mózgi nie są w stanie nadążyć za akcją z linearnym myśleniem, są natomiast poddane ciągłej, potężnej stymulacji sensorycznej i emocjonalnej.
- Zmiany w strukturze i funkcjonowaniu mózgu dziecka.
- Brak umiejętności językowych, ponieważ głównym narzędziem mediów elektronicznych jest obraz, nie słowo.
- Brak umiejętności myślenia i rozwiązywania problemów (język i zdolność koncentracji to główne narzędzia myślenia).
- Zanik wyobraźni (dziecku trudno konkurować ze sztabami dorosłych grafików opracowujących animacje do filmów lub gier komputerowych, więc rezygnuje z tworzenia własnych obrazów i wyobrażeń).
- Nieumiejętność przewidywania konsekwencji – w telewizji i grach ważne jest tu i teraz.
- Lenistwo umysłowe, nawyk biernej i bezkrytycznej konsumpcji produktów kultury masowej.
- Niecierpliwość, potrzebę ciągłej zewnętrznej stymulacji i rozrywki, szybkie popadanie w nudę.
- Niezadowolenie z własnego wyglądu podsycane celowo przez kulturę masową i przemysły kosmetyczne oraz modowe lansujące nierealistyczne i niezdrowe standardy wyglądu i urody, co może prowadzić do zaburzeń w jedzeniu i/lub do depresji.
- Niezadowolenie z dotychczas posiadanych rzeczy.
- Zanik wrażliwości, znieczulenie na cudzy ból i krzywdę w realnym życiu.
- Ograniczenie kontaktów z rówieśnikami, pogorszenie stosunków z członkami rodziny.
- Obniżenie umiejętności społecznych i wskaźników inteligencji emocjonalnej.
- Brak czasu i chęci na inne zajęcia (sport, czytanie, własną twórczość, rozmowy itd.).
- Zaburzenia w rozwoju fizycznym.
- Lęki i fobie, pesymizm, niepokój, nieufność.
- Wady wzroku, wady postawy, otyłość.
- Chroniczne zmęczenie.
Nadmiar godzin spędzonych przed ekranem i wybór nieodpowiednich programów zakłóca rozwój dziecka we wszystkich sferach – fizycznej, psychicznej, intelektualnej i społecznej.
Co warto zrobić?
- Usunąć telewizor i komputer z pokoju dziecka i ustawić go we wspólnej przestrzeni domu.
- Ograniczyć ilość czasu spędzanego przed ekranem (zarówno swojego, jak i dzieci).
- Wspólnie z dziećmi wybrać kilka programów w tygodniu (np. trzy) – mądrych, rozwijających lub przynoszących rozrywkę na odpowiednim poziomie.
- Towarzyszyć dzieciom podczas oglądania lub grania.
- Zaproponować ciekawe, wspólne spędzanie czasu; zamiast telewizji, gier komputerowych i surfowania po Internecie – czytanie, zabawy, rozmowy, wyprawy.
Pamiętajmy – dzieci uczą się głównie poprzez obserwację dorosłych. Jeśli sami spędzamy czas wolny przed ekranem komputera czy telewizora, będzie to oczywista aktywność także dla naszych dzieci! Jeśli natomiast widzą nas z książką, to właśnie ona staje się dla nich wyznacznikiem tego, gdzie warto kierować swoją energię. Czytajmy dzieciom, z dziećmi… Czytajmy sami, dla dzieci!
Foto: flikr.com/rafiqs
2 odpowiedzi na “18 powodów, dlaczego długie oglądanie telewizji i granie w gry komputerowe nie służy dzieciom”
Dzień dobry,
bardzo ciekawy artykuł.
Czy byłaby Pani w stanie udostępnić źródła badań na podstawie których postawione są powyższe tezy? Bardzo by mi się przydały.
Popadanie w skrajność. Takie zachowania, postawy i konsekwencje mogą powstać w sytuacji kiedy rodzic nie interesuje się w ogóle dzieckiem, a te w rezultacie szuka zainteresowania, rozrywek i wiedzy w internecie, grach komputerowych czy telewizji. Polecam odcinek na YT pt. „Gamerski dla początkujących”, tam można się dowiedzieć jak dobierać odpowiednie gry dla dziecka, gdzie postawić granice oraz jak edukować zamiast zakazywania.