Zdrowy organizm w naturalny sposób łaknie, w zrównoważonej formie, wszystkich smaków podstawowych. Jednak człowiek (i nie tylko), naturalny smak słodki upodobał sobie szczególnie. Harmonizuje on ciało i umysł, wzmacnia i odpręża nasz organizm, zwalnia wszelkie przemiany równoważąc pracę organizmu, wspiera zdolność skupiania i uwagi. Dlatego tak chętnie już w tradycyjnych społeczeństwach sięgano po posiłkach po desery ze słodkich prażonych fasolek i zbóż, po nasiona, orzechy i świeże, dojrzałe owoce.
Gdy mówimy o słodkim smaku mimowolnie myślimy o cukrze. Cukry spożywcze dzielą się na dwie kategorie:
- cukier rafinowany (oczyszczony, tzw. biały)
- cukier nierafinowany (nieoczyszczony, bogaty w minerały i witaminy)
Co powinniśmy wiedzieć o negatywnych aspektach używania cukru rafinowanego:
- cukier znajduje się nie tylko w słodyczach, dodawany jest m.in. do pieczywa i wszelkich innych wypieków, do mleka i serów, do pożywienia w puszkach, słoikach i torebkach, do napojów
- badania wykazują, że dzieci tyją i zapadają na liczne choroby metaboliczne nie w wyniku spożywania nadmiernych ilości tłuszczu, ale dlatego, że spożywają dużo cukru rafinowanego i słodyczy
- nadmierne spożycie białego cukru jest też wyraźnie skorelowane z opornością na insulinę, co grozi powikłaniami sercowo-naczyniowymi w wieku dorosłym
- spożycie cukru niszczy zdrowie dziecka już w łonie matki. Nadmierne spożywanie cukru w czasie ciąży prowadzi do uzależnienia dziecka i przenosi się na wiek niemowlęcy
- cukier jest główną przyczyną otyłości dzieci, demineralizuje organizm, niszczy nerki i cały układ wydalania; odpowiedzialny jest za cukrzyce, arteriosklerozę, osłabienie odporności organizmu, próchnicę
- spożywanie cukru może doprowadzić do chorób degeneratywnych, ujawniających się dopiero w następnym pokoleniu. Są to tak zwane obciążenia pokoleniowe. Cukier nie tylko jest współodpowiedzialny za powstawanie chorób cywilizacyjnych, ale przeszkadza również w ich leczeniu
- cukier w młodych organizmach powoduje dramatyczny rozwój pasożytów i grzybów w układzie trawiennym. Jest doskonałą pożywką dla owsików i pasożytów, które żyjąc w człowieku wydalają swój stolec do ludzkiego krwiobiegu. Zagnieżdżają się one w ludzkim ciele, co w efekcie prowadzi do zatruwania naszego organizmu
Przeciwwagą dla cukru rafinowanego jest cukier nierafinowany, czyli nieoczyszczony. Może występować jako cukier trzcinowy lub buraczany.
Jest naturalny, bogaty w witaminy i minerały, a przede wszystkim dużo bezpieczniejszy dla organizmu dziecka. Mimo wszystko używajmy go w sposób ograniczony i starajmy się uczyć dziecko do jedzenia naturalnych słodkości pod postacią ekologicznie uprawianych warzyw, owoców i zbóż.
Do czasu pojawienia się cukru w tradycyjnych społecznościach. wszelkie słodkości wytwarzano z tak zwanych całości pokarmowych, czyli z nieprzetworzonych, pochodzących z lokalnych artykułów spożywczych. Zasada, jeżeli chodzi o spożywanie słodkich artykułów spożywczych, bez względu na miejsce i upływ czasu, jest taka sama: im mniej produkt spożywczy jest przetworzony, tym lepiej zaspakaja potrzeby naszego organizmu. Dlatego najlepsze słodkości to te naturalne, pod postacią całości pokarmowych, idealnie wewnętrznie zrównoważone.
Doskonałą alternatywą dla cukru, szczególnie w przypadku żywienia dzieci są:
- słodkie warzywa i owoce z upraw naturalnych
- słody zbożowe: ryżowy i jęczmienny
- syropy: kukurydziany, buraczany i klonowy
- amasake (używane w kuchni naturalnej jako środek słodzący, który tradycyjnie wytwarza się ze sfermentowanego słodkiego ryżu i zaczynu. Słodycz amasake jest delikatna, podobna do słodu ryżowego. Ma ona gęstą konsystencję i beżowy lub biały kolor. Amasake można również wytworzyć z kiełkującego jęczmienia lub pszenicy z dodatkiem ugotowanej kaszy jaglanej)
- miód (powinien być spożywany rzadko i w małych ilościach).
Foto: Zdjęcia są ważne
