Wielu dorosłych uważa, że zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) dotyczy wyłącznie dzieci, że z „tego się wyrasta”. Otóż nie. Aż 29% osób, u których w dzieciństwie zdiagnozowano ADHD, jego objawy występują także w życiu dorosłym. Najnowsze wyniki badań uczonych z Mayo Clinic w Minnesocie wskazują, że dorośli z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi są bardziej niż inni narażeni na rozwój innych zaburzeń psychicznych.
Na ADHD obecnie cierpi ok. 7 proc. populacji dzieci w wieku 6-9 lat, znacznie częściej dotyka chłopców niż dziewczynki. Osoby z zespołem nadpobudliwości, będąc bardzo inteligentne, łatwo się rozpraszają (lub inaczej – trudno im się skoncentrować, skupić uwagę), działają impulsywnie, nie przewidując konsekwencji, nie kończą rozpoczętych działań, słabo kontrolują swoją nadmierną aktywność. Dla nich liczy się tu i teraz.
Uwaga! Reklama do czytania
Cud rodzicielstwa
Wsłuchaj się naprawdę w głos swojego dziecka
Noszenie dzieci
Poradnik dla noszących rodziców
Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli
Badanie
Koordynator badań, dr William Barbaresi, zauważa, że „tylko 37,5% dzieci, które badaliśmy ponownie jako dorosłych, zostało całkowicie wyleczonych”. Te dane wskazują na konieczność zwiększenia długości czasu leczenia, jego kontynuacji także w życiu dorosłym. Dr Barbaresi dodaje, że do ADHD powinno się podchodzić jak do choroby przewlekłej (np. cukrzycy), tzn. zaplanować system opieki na dłuższą metę.
Wyniki badania opublikowano w czasopiśmie Pediatrics. Obserwacją objęto 5000 dzieci urodzonych w latach 1976-1982 w rodzinach klasy średniej, w Rochester, w stanie Minnesota (USA). Dzieci te zazwyczaj miały dobre wyniki w nauce oraz dobry dostęp do opieki zdrowotnej. U 367 dzieci zdiagnozowano ADHD, 232 z nich kontynuowało udział w badaniu także jako dorośli. Naukowcy odkryli, że u 29% uczestników badania w życiu dorosłym objawy nie ustąpiły. Wśród dorosłych z ADHD, 81%. miało przynajmniej jeden objaw innego zaburzenia psychicznego. Dla porównania wśród osób, które już nie zmagały się z tym zespołem, było to 47%, a w grupie kontrolnej tylko 35%.
Uwaga! Reklama do czytania
Uwaga! Złość
Są sposoby radzenia sobie ze złością (swoją i bliskich), które nie ranią i nie krzywdzą. Książka pomaga zrozumieć i stosować te metody.
Okazało się również, że siedmioro z 367 dzieci z ADHD (1,9%) zmarło do czasu rekrutacji na studia, spośród nich troje popełniło samobójstwo. Spośród 4946 dzieci bez ADHD, 37 dzieci zmarło (0,7%), w tym pięcioro popełniło samobójstwo. 10 dzieci z ADHD (2,7%) odbywało wyrok w więzieniu podczas kontroli prowadzonej przez lekarzy w ich życiu dorosłym.
Dorośli i ADHD
Osoby pełnoletnie z ADHD bez odpowiedniego leczenia zazwyczaj prowadzą chaotyczny tryb życia, łatwo uzależniają się od środków farmakologicznych i alkoholu. Często współwystępują u nich także takie zaburzenia jak: depresja, zaburzenia lękowe, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, uzależnienia bądź niezdolność do nauki. Z ADHD można wyrosnąć, jednak z jego powikłań nie – dlatego ważne jest jak najwcześniejsze podjęcie stosownego leczenia, by nie dopuścić do ich rozwoju.
Źródło: dailymail.co.uk
Foto
4 odpowiedzi na “Czy z ADHD się wyrasta?”
coś o mnie :)
na szczęście do wiezienia nie trafiłam, nie popełniłam samobójstwa, ale chaos i niska samoocena to moi „przyjaciele” na co dzień, nie uzależniam się na szczęście od używek, ale dużo czasu spędzam na facebooku, lub gram w gry, nie biorą one jednak góry na realem, wiec o uzależnieniu trudno tu mówić .
Prawdę mówiąc sama dziwię się, że dotarłam tu gdzie jestem. Uwielbiam być mamą bo dzieci akceptuję takie jakimi są a one mnie akceptują i kochają. Chyba tego mi najbardziej brakuje w życiu.
nie wyrasta, mam ADHD, ale potrafię normalnie żyć- kwestia mojego charakteru i podejścia otoczenia do mojego „sposobu bycia”
To chyba taki mit że ADHD to chora dziecięca ?