Zwiększone pragnienie i częste oddawanie moczu (poliuria)
Hiperglikemia to sytuacja, w której poziom glukozy we krwi* przekracza normę, co prowadzi do tego, że nerki nie radzą sobie z wchłanianiem zwrotnym nadmiaru cukru**, skutkując jego przenikaniem do moczu. W rezultacie organizm produkuje więcej moczu i pojawia się częstsza potrzeba jego oddawania, jest to zjawisko określane jako poliuria. Następstwem poliurii jest wzmożone uczucie pragnienia.
Zmęczenie
Niedobór insuliny lub oporność organizmu na ten hormon nie pozwala komórkom skutecznie wykorzystywać glukozy jako źródła energii. W efekcie nastolatki z cukrzycą mogą doświadczać chronicznego uczucia zmęczenia.
Nagły spadek masy ciała
W cukrzycy typu 1, mimo zwiększonego apetytu u chorującego może dochodzić do utraty masy ciała. Ma to związek z tym, że organizm, w przypadku gdy nie jest w stanie użyć glukozy, w poszukiwaniu energii zaczyna spalać tkankę tłuszczową, a z czasem też mięśniową.
Sięgnij po więcej informacji na temat cukrzycy, wchodząc na stronę: https://www.dann.edu.pl/materia_y-dla-pacjenta.html.
Zaburzenia widzenia
Wysoki poziom glukozy we krwi* może powodować zmiany w unerwieniu, ukrwieniu bądź zawartości płynów oka. To może prowadzić do problemów z widzeniem.
Infekcje i problemy z gojeniem się ran
Podwyższone stężenie glukozy we krwi może wpływać na pracę układu odpornościowego i walkę organizmu z infekcjami. Dodatkowo, zaobserwowano, że nastolatki z cukrzycą miewają problemy z gojeniem się ran.
Mrowienie lub drętwienie
Tzw. parestezje bywają odczuwane zwłaszcza w dłoniach lub stopach. Są wynikiem uszkodzenia nerwów na skutek utrzymującego się przez długi czas podwyższonego stężenia glukozy.
Problemy dermatologiczne
Sucha skóra i skłonność do infekcji skórnych to kolejny częsty objaw cukrzycy u nastolatków.
W przypadku pojawienia się wymienionych powyżej dolegliwości może być konieczna konsultacja z lekarzem, który może zlecić wykonanie badań krwi w celu pomiaru stężenia glukozy. Warto pamiętać, że o ile u nastolatków dominuje cukrzyca typu 1, to coraz częściej rozpoznawana jest także cukrzyca typu 2. Wczesna diagnoza i leczenie są kluczowe dla zapobiegania powikłaniom cukrzycy.
*poziom glukozy we krwi
**cukier = glukoza
Artykuł powstał we współpracy z Novo Nordisk, właścicielem strony https://www.dann.edu.pl/materia_y-dla-pacjenta.html, PL24DI00105
Źródła
- A. Antosz, E. Małecka-Tendera, Cukrzyca w populacji otyłych dzieci i młodzieży – problem diagnostyczno-terapeutyczny, „Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii” 2012, t. 8, nr 2, s. 65–72.
- M. Myśliwiec, Cukrzyca u dzieci – etiopatogeneza, diagnostyka i terapia, „Forum Medycyny Rodzinnej” 2007, t. 1, nr 2, s. 125–133.
- M. Tobiaszewska, B. Głowińska-Olszewska, W. Łuczyński i wsp., Współczesne metody samokontroli oraz ich zastosowanie u dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 1, „Problemy Pielęgniarstwa” 2011, t. 19, nr 4, s. 557–565.
