Szukając takiej pieluszki, coraz więcej rodziców decyduje się na pieluchy wielorazowe. Wybór jest olbrzymi: są otulacze, kieszonki, SIO, AIO, pieluszki z wełny, PUL-u, TPU… Dla początkujących to często zbyt skomplikowane. Przeszkodą bywa też koszt, bo choć oszczędność ostatecznie (w ciągu 2–3 lat) jest duża, to pierwszy zakup to spory wydatek. Jest jednak opcja, która łączy zalety ekologicznego i zdrowego pieluchowania, a jednocześnie nie wymaga znacznych nakładów finansowych już na początku. Są to wełniane otulacze.

Otulacz to typ pieluszki, której nie trzeba prać po każdym użyciu i która jest najbardziej wielofunkcyjna. Można włożyć do niej dowolny wkład chłonny: pieluszkę tetrową, flanelową albo gotowe wkłady z różnych materiałów, np. naturalne (bawełniane, konopne, bambusowe), można użyć na formowankę (pieluszkę materiałową chłonącą całą powierzchnią) lub stosować jako pomoc przy nauce korzystania z nocnika. Otulacze są dostępne zazwyczaj w dwóch rozmiarach: NB, czyli newborn – dla najmniejszych niemowląt – i OS, czyli one size – na cały okres pieluchowania. Dla wygody większych dzieci niektóre firmy jak Puppi wprowadziły rozmiar OS+. Wystarczy kilka otulaczy i stos wkładów i już można ekologicznie i niedrogo pieluchować dziecko.

A dlaczego wełniane?

Wełna gryzie, nie jest wodoszczelna i w dodatku wymaga specjalnej pielęgnacji – takie często są pierwsze skojarzenia. Okazuje się jednak, że w praktyce jest zupełnie inaczej, a wełna to najbardziej naturalny materiał na pieluszki.

Do ich szycia najczęściej używana jest wełna merynosów, ponieważ ma ona optymalne właściwości:

• oddycha,
• jest chłonna, ale odprowadza wilgoć od skóry,
• jest antybakteryjna i nie wchłania brzydkich zapachów,
• jest wytrzymała,
• zapewnia optymalną temperaturę: latem chłodzi (ważne zwłaszcza u chłopców), a zimą grzeje; jest ciepła nawet wtedy, gdy jest mokra,
• nie wymaga częstego prania,
• jest miękka i delikatna, a więc nie drapie delikatnej skóry dziecka.

Wełniane otulacze szyte są tak, by właściwości wełny wykorzystać dla wygody dziecka. Mają one dwie warstwy materiału: pierwszą, by wchłaniała wilgoć, i drugą, by zatrzymywała ją w pieluszce.

Pielęgnacja wełnianych pieluszek jest bardzo prosta i składa się z kilku kroków:

1. Lanolinowanie, czyli wymoczenie otulacza w kąpieli z lanoliną – zapewnia mu szczelność na kilka miesięcy.
2. Wietrzenie – wilgotny otulacz wystarczy wywietrzyć i dalej można go używać.
3. Płukanie – jeśli otulacz jest mokry, można delikatnie wypłukać go w wodzie i wywiesić do wyschnięcia.
4. Pranie – większość wełnianych otulaczy wymaga prania ręcznego, ale na rynku pojawiły się także takie, które bez ryzyka sfilcowania się, czyli skurczenia mogą być prane w pralce w programie do wełny.

Żadna pieluszka nie daje dziecku takiego komfortu jak wełniana, bo choć większość pieluszek wielorazowych jest paroprzepuszczalna, to żadna nie oddycha tak jak wełna i żadna nie zapewni maluchowi optymalnej temperatury bez względu na temperaturę otoczenia.

Szukając najlepszego wełnianego otulacza, nie sposób pominąć pieluszek Puppi, mają one spore grono fanów nie tylko w Polsce. W trosce o wygodę małych użytkowników i ich rodziców Puppi wprowadziło niedawno pieluszki z nowej wełny merino. Są one jeszcze prostsze w pielęgnacji. Nowa wełna nie filcuje się podczas prania w pralce i bardzo szybko schnie, jest też niezwykle delikatna. Krój otulacza został tak zaprojektowany, by dziecku było wygodnie, a jednocześnie by rozmiar OS starczył naprawdę na długo.

Pieluszki te wykonane są z dbałością o wszystkie detale i bardzo ładnie się układają, dzięki czemu otulacz wygląda elegancko i aż żal zakładać na niego coś więcej (warto więc postarać się o wersje limitowane, które niestety bardzo szybko znikają ze sklepów). Dodatkowym ułatwieniem proponowanym przez Puppi jest lanolinowanie otulaczy przed wysyłką, dzięki czemu po wyjęciu z paczki są gotowe do użycia. Na stronie Igle-figle.pl dostępne są wszystkie informacje dotyczące pielęgnacji wełny, a w paczce z pieluszką zawsze znajduje się instrukcja dbania o wełniaka.