Na przełomie kwietnia i maja w warzywniakach pojawiają się pierwsze szparagi. Należą one do rodziny liliowatych, podobnie jak cebula, por i czosnek. Od wieków doceniany jest ich smak, ale i właściwości lecznicze.
Szparagi są doskonałym źródłem kwasu foliowego, witaminy A, witamin z grupy B, witaminy C oraz wapnia i błonnika. Mają mało kalorii: 100 g szparagów to tylko 18 kcal.
Wyróżniamy kilka odmian szparagów:
- Zielone – są z reguły dość cienkie, mają ostry, wyrazisty smak. Przeważają w większości amerykańskich upraw.
- Białe – różnią się od zielonych brakiem dostępu do światła, co uniemożliwia powstanie chlorofilu. Są nieco łagodniejsze i delikatniejsze niż szparagi zielone. Najczęściej spotykane w polskich warzywniakach.
- Fioletowe – odmianę tę najczęściej spotykamy w Anglii i we Włoszech. Ma bardzo grube łodygi o purpurowo-fioletowej barwie.
- Dzikie – jak sama nazwa wskazuje, rosną dziko tylko w niektórych częściach Europy, dlatego są mało popularne. Mają bardzo cienkie pędy i znacznie różnią się od szparagów, które widzimy w sklepach.
Warto jeść szparagi, ponieważ…
- mają działanie moczopędne – to i zaleta, i wada. Nie powinny ich w nadmiarze spożywać osoby cierpiące na dnę moczanową i kamienie nerkowe. U niektórych osób warzywa te powodują również wzdęcia;
- są bogatym źródłem kwasu foliowego – dlatego szczególnie polecane są kobietom planującym dziecko oraz kobietom w ciąży;
- są źródłem białka glutation – białko to odgrywa ważną rolę w zwalczaniu m. in. nowotworów i choroby Alzheimera. Badania wykazały, że szparagi mogą zawierać 70 mg glutationu na 100 g produktu. Białko to pomaga wątrobie w usuwaniu toksyn, dzięki czemu proces gojenia i odnowy staje się bardziej efektywny. Naukowcy z Institute for Cancer Prevention udowodnili, że odpowiednie stężenie glutation, jest skutecznym sposobem wzmocnienia systemów obrony organizmu i zapobiegania rozwojowi komórek nowotworowych; korzystnie wpływają na pracę układu pokarmowego.
Źródło: naturalnews.com
Foto
