Kategorie
Wychowanie

Zabawy rozwijające mowę 3-latka

Dzieci wzbogacają słownictwo każdego dnia. Zarówno wówczas gdy wypowiadają słowa (mowa czynna), jak wtedy kiedy je mają w myślach (mowa bierna).

Dzieci wzbogacają słownictwo każdego dnia. Zarówno wówczas gdy wypowiadają słowa (mowa czynna), jak wtedy kiedy je mają w myślach (mowa bierna). Rola rodziców polega na tym, by jak najwięcej słów ze słownika biernego dziecka przechodziło do słownika czynnego, czyli aby dziecko gromadziło słownictwo wokół różnych tematów, a następnie zaczęło je stosować w odpowiednich sytuacjach.

Wspólna zabawa to najlepszy czas, w którym świadomie możemy stymulować sprawność językową dziecka, czyli wprowadzać nowe słowa, przypominać te które już zna, pomagać w budowaniu prostych zdań. Warto w tym czasie rozwijać mowę dobierając odpowiednie typy zabaw do wieku dziecka.

Zadbaj o to, by Twoje dziecko mogło usłyszeć rożne słowa, nie staraj się nadmiernie upraszczać swojej mowy, kontroluj też innych dorosłych w jego otoczeniu. Używaj wielu określeń, np. znajomy sąsiad może być nie tylko „dobry”, ale i „miły, zabawny, uprzejmy, dowcipny, radosny, pomocny…”

Uwaga! Reklama do czytania

Cud rodzicielstwa

Piękna i mądra książka o istocie życia – rodzicielstwie.

Odwiedź księgarnię Natuli.pl

Nie wymagaj, by Twoje dziecko używało od razu takich samych słów jak Ty, ponieważ stopień rozwoju mowy czynnej jest zawsze „z tyłu” za mową bierną. Jest to zupełnie prawidłowe, ponieważ dziecko rozumie więcej słów, niż używa.

Zabawy rozwijające mowę trzylatka:

  • kolory

Zapamiętanie nazw kolorów niejednokrotnie przysparza dzieciom wielu kłopotów. Podając nazwę koloru, staraj się zawsze kojarzyć go z czymś, co dziecko zna ze swojego doświadczenia, np. „Twoje oczy są niebieskie jak niebo”, „Twoja bluzeczka jest biała jak mleko” itp. Konsekwentnie podawane porównania mocno „zapadają” w pamięć dziecka. Dalszy wariant tej zabawy to tworzenie porównań, np. „Zobacz, ten kubek ma taki sam kolor jak: woda, niebo, twoje oczy. Pomyśl, co jeszcze jest niebieskie?”

Nowa dyscyplina. Ciepłe, spokojne i pewne wychowanie od małego dziecka do nastolatka

Jak być przewodnikiem dziecka i odpowiedzialnie orientować je w tym chaotycznym świecie. 
Autor mówi: rodzice, nie warto wdawać się w negocjacje, ciągle prosić, stawiać tylu pytań. Mamy inne rozwiązania, znacznie skuteczniejsze i korzystniejsze dla naszych relacji z dziećmi. Stoi za nimi nowa dyscyplina. I wcale nie trzeba być przy tym surowym.

CHCESZ? KLIKNIJ!
  • sroczka, czyli czego brakuje?

W tej grze można wykorzystać zarowno przedmioty, jak i obrazki. Układamy co najmniej trzy z nich w rzędzie przed dzieckiem, dziecko wymienia ich nazwy po kolei, zapamiętuje. Gdy dziecko zamyka oczy, zabieramy jeden przedmiot lub obrazek – zadaniem dziecka jest odgadnięcie, co zostało zabrane. Sukcesywnie zwiększamy ilość elementow do zapamiętania.

  • przyimki

Ważne jest adekwatne używanie określeń przyimkowych: „na, nad, pod, za, przed, w, koło, obok, przy, między, przez”i  innych. Aby właściwie zrozumieć znaczenie tych „małych” słów, trzeba rozpocząć od manipulacji przedmiotami, zabawkami, dopiero potem wprowadzić nazywanie ilustracji. Np. „Lalka siedzi na krzesełku, a teraz pod krzesełkiem. Położ ten samochod na biurku, a potem pod biurkiem”. Modelując użycie przyimkow zajmujemy się nimi po dwa naraz, aby nie dezorientować dziecka.

  • wielkość

By dobrze wyjaśnić pojęcie wielkości dobrze jest pokazać przedmioty, ludzi, zjawiska o kontrastujących ze sobą rozmiarach. Pamiętać trzeba by rozwijać bazę pojęć, więc używajmy wielu określeń np: „mały-duży”, „okrągły- kwadratowy”, „długi-krótki”, „szeroki-wąski”, itp.

  • grupowanie słów

Wzbogacaj zakres słownictwa dziecka, bawiąc się z nimw tworzenie grup wyrazow. Poproś o to, by dziecko wymieniło jak najwięcej rzeczy do ubrania, do jedzenia, do zabawy, potrzebnych do zrobienia czegoś, itp. Pomagaj w tej zabawie – to już wysoki etap klasyfikacji pojęć. Dalszy wariant tej zabawy to tworzenie „plakatów” lub „zeszytow = słowniczkow”. Można wyciąć (np. z katalogów, czasopism) obrazki z grupy tematycznej, nakleić, podpisać, określić ich inne cechy, np. rożnice i podobieństwa.

  • szeregowanie

Uwaga! Reklama do czytania

Smok

Czy zawsze trzeba się dzielić? NIE!

Błoto

Czy dziewczynkom nie wolno tego co chłopcom? NIE!

Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli

Narysuj lub naklej (na oddzielnych karteczkach) wycięte z czasopism obrazki ilustrujące ciąg sytuacji – np. rozwijający się kwiat, proces ubierania się dziecka, nakrywanie do stołu, itp. Poproś dziecko, by ułożyło karteczki we właściwej kolejności, razem stwórzcie opowiadanie.

Foto: Brandon Christopher Warren

Autor/ka: Anna Leszczyńska

Psycholog dziecięcy, terapeuta. Absolwentka Wydziału Psychologii Klinicznej Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej. Zajmuje się udzielaniem kompleksowej pomocy psychologicznej dzieciom z autyzmem, całościowymi zaburzeniami rozwojowymi, zaburzeniami emocjonalnymi oraz nadpobudliwością psychoruchową. Udziela konsultacji wychowawczych, prowadzi grupy oraz warsztaty psychoedukacyjne dla rodziców i nauczycieli. Obecnie pracuje w Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej nr 5 w Warszawie oraz prowadzi prywatną praktykę psychologiczną.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.