1. Gniew
Wiele osób stara się go nie wyrażać, czyli nie “wybuchać gniewem”. Tymczasem dając upust tej emocji, można się od niej wyzwolić. Sytuacja, w której wyrażamy gniew, a nie tłumimy go, może przynieść pozytywne w zmiany w życiu. To rodzaj energii emocjonalnej, która pojawia się w człowieku, gdy został skrzywdzony i jego osobista granica została przekroczona. Mimo, iż wybuch gniewu nie jest emocją dobrze odbieraną przez otoczenie, nie warto jej unikać, ponieważ może przekształcić się w inny, tym razem niezdrowy stan, np. w depresję. Zdrowy gniew nie rodzi się bez powodu, staje się on opiekunem i wyzwolicielem człowieka.
Uwaga! Reklama do czytania
Uwaga! Złość
Jak się złościć nie krzywdząc?!
Niezwykła książka o złości, akceptacji i trudnych momentach.
2. Zagubienie
Czasem człowiek ma poczucie, że wypadł z toru, że zboczył z drogi, którą idzie. To ważny moment, ponieważ w chwili zagubienia można zatrzymać się na chwilę, zwrócić uwagę na to co tu i teraz, odwołać się do instynktów. Zagubienie zdarza się dość często w momencie wyraźnej zmiany, np. narodzin dziecka, przeniesienia się do nowego miasta albo nowej pracy. Jednak moment ten równocześnie wiąże się z kilkoma wspaniałymi odkryciami, które pomagają znaleźć własną drogę. Zbaczając ze ścieżki, co zwykle nie jest planowane, można dowiedzieć się całkiem sporo o sobie, odkryć w sobie niesamowite cechy i zdolności. Zagubienie nie jest nieodwracalne, to czas na znalezienie własnej drogi, na dostrzeganie sygnałów wysyłanych przez ludzi wokół.
3. Płacz
Płacz, podobnie jak gniew, to zdrowa ludzka reakcja emocjonalna na pewne sytuacje. Oczywiście, ludzie nie lubią płakać, ale warto doceniać momenty, w których pojawiają się łzy. To mogą być łzy straty, ale również radości. Kiedy człowiek płacze, jego psychika odpoczywa, oczyszcza się z myśli, które mogą być toksyczne. Płacz zmiękcza ludzką osobowość, a także wpływa na postrzeganie świata wokół i na to, jak ludzie postrzegają nas. Pozwala uwolnić się od smutku i żalu, ale też wysyła sygnał do ludzi, że jest się otwartym, wrażliwym i empatycznym, po prostu ludzkim.
4. Samotność
Zwykle samotność oznacza, że człowiek chce odciąć się od pewnych zbędnych działań społecznych, po to, by zajrzeć w głąb siebie. Istnieją pewne sytuacje, w których postawa izolująca może być powodem do niepokoju. Pewne jest, że wielu największych na świecie artystów, pisarzy i myślicieli znalazło najwyższą wartość w samotności, która stała się drogą do głębokich inspiracji i pozwoliła odnaleźć w sobie kreatywność. Czasami po prostu trzeba odłączyć się od bodźców zewnętrznych i pobyć sam ze sobą.
Jeśli człowiek czuje potrzebę bycia samemu, powinien zaufać sobie i szanować siebie. Czasami krótki spacer po parku, a nawet samotne wakacje mogą prowadzić do autorefleksji, która całkowicie odnawia poczucie celu. W niektórych sytuacjach samotność to najcenniejszy dar, jaki człowiek może ofiarować sobie samemu.
5. Słuchanie siebie bardziej, niż innych
Człowiek, który odmawia słuchania innych ludzi, może być postrzegany jako antyspołeczny, a nawet arogancki. Jednak zdarza się, że trzeba zaufać własnej intuicji i wyłączyć słuchanie. Chodzi tu szczególnie o tzw. dobre rady, za którymi człowiek ślepo podąża, gubiąc po drodze własne myśli. Warto wiedzieć, kiedy słuchać innych, a kiedy nie.
6. Łamanie zasad
Łamiąc zasady czasami możemy poprawić komfort życia – własnego i innych ludzi. Zasady są tworzone przez ludzi, ale nikt nie jest idealny! Wiara we własne umiejętności sprawia, że człowiek potrafi ocenić, czy złamanie zasady może przynieść więcej dobra niż trzymanie się ustalonej reguły. Najwięcej innowacji w sztuce, nauce i społeczeństwie zdarza się w momencie, kiedy ktoś przestaje przestrzegać zasad i ma odwagę zakwestionować przyjęte przepisy.
Przyszłość nigdy nie będzie pasować do przeszłości, więc warto przyjąć to, kim się jest teraz, nawet jeśli nie pasuje się do otoczenia. Innowacje mogą tworzyć nową ścieżkę, po której może kroczyć każdy.
Źródło: Themindunleashed.org
