Co można zrobić, jeśli poród był przeżyciem trudnym ze względu na zachowanie personelu medycznego

W związku z pytaniami mam, co konkretnie mogą zrobić, jeśli poród oraz pobyt w szpitalu były przeżyciem trudnym ze względu na zachowanie personelu medycznego, poniżej przedstawiamy możliwości działania.

Podejmowanie działania w imię poprawy warunków rodzących kobiet nie jest „rozdrapywaniem ran”, ale wywieraniem nacisku na konieczność zmiany rutynowego postępowania personelu medycznego.

1. Wyciągnąć pełną dokumentację medyczną z przebiegu porodu oraz pobytu w szpitalu. Można to zrobić dwojako: wysłać przedstawiciela z upoważnieniem pisemnym do szpitala, do działu dokumentacji i prosić o wydanie oryginałów dokumentów za pokwitowaniem – wtedy własnoręcznie kseruje się dokumenty i oddaje oryginały (tańsza opcja). Albo wysłać list (polecony) do dyrektora szpitala z prośbą sporządzenia kopii pełnej dokumentacji medycznej i wysłania ich na adres korespondencyjny (dokumenty dostarczane są pocztą; jest to opcja bardziej kosztowna, jednak dokumenty będą podstemplowane, jako zgodne z oryginałami).
   Przykład: „Zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta występuję o sporządzenie kopii (lub wydanie oryginałów) mojej pełnej dokumentacji medycznej z okresu od… do …, kiedy przebywałam w szpitalu, wraz z opisem przebiegu porodu z dnia…”.  
2. Napisać do Biura Rzecznika Praw Pacjenta pismo z wyszczególnieniem punktów praw pacjenta, które zostały złamane w Waszym przypadku. Należy wysłać je listem poleconym na adres: Aleja Zjednoczenia 25, 01-829 Warszawa.Przykład: „Z przykrością stwierdzam, że zarówno na oddziale porodowym, jak i na oddziale neonatologii kilkakrotnie doszło do złamania praw pacjenta oraz ustawy o ochronie zdrowia…” i dalej wyszczególniamy, które punkty zostały złamane i w jaki sposób.
   Prawa pacjenta opisane są w ustawie: http://www.nfz.gov.pl.
   Więcej informacji można znaleźć:http://www.prawapacjenta.eu.Warto unikać stwierdzeń typu: „Położna była niemiła”, ale pisać konkretnie, np: „Położna podniesionym głosem nakazała mężowi opuszczenie sali”.
3. Napisać do Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Okręgowej Izby Lekarskiej. Tam piszemy przede wszystkim  o tym, co wiąże się z możliwością wystąpienia błędu lekarskiego, działaniach lub braku działań lekarzy, które mogły zaszkodzić oraz działaniami, które złamały zasady etyki zawodowej. Można przytoczyć punkt 4 Ustawy o Ochronie Zdrowia z dnia 5 grudnia 1996 r.: Lekarz ma obowiązek wykonywać zawód, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi lekarzowi metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością. Można opisać swój poród oraz późniejszy pobyt w szpitalu pod kątem tych najtrudniejszych sytuacji – czyli kto i co konkretnie powiedział, zrobił lub czego nie zrobił. Dane osobowe personelu medycznego znajdują się w dokumentacji medycznej z Waszego pobytu w szpitalu.
4. Zaciągnąć porady niezależnego lekarza (nie pracującego szpitalu, gdzie przebiegał poród) i zapytać czy sądzi, że mogło dojść do błędu lekarskiego. Jeśli stwierdzi, że tak, należy poprosić, aby wydał opinię na piśmie.
5. Ostatnim krokiem, który można podjąć, to wstąpienie na drogę sądową (postępowanie cywilne) i ubieganie się o odszkodowanie oraz zadośćuczynienie. Warto to zrobić tylko w przypadku konieczności przechodzenia operacji naprawczych lub innego leczenia (wtedy można ubiegać się o zwrot kosztów leczenia), ponieważ postępowanie sądowe jest długie, kosztowne oraz wiąże się z koniecznością poddawania siebie lub dziecka badaniom niezależnej komisji lekarskiej. W przypadku wstąpienia na drogę sądową warto zwrócić się o wsparcie do fundacji zajmujących się pomocą prawną pokrzywdzonym pacjentom. Więcej tutaj: http://www.prawapacjenta.eu.