Umożliwiają nam wybór wartościowszych produktów oraz dają gwarancję, że zostały one wyprodukowane bez szkodliwego wpływu na środowisko. Mowa o certyfikatach ekologicznych.
Certyfikat Fairtrade
Najbardziej znanym certyfikatem jest certyfikat Fairtrade. Coraz częściej w sklepach możemy znaleźć produkty spożywcze z charakterystycznym znakiem Fairtrade, np. kawę, herbatę czy czekoladę. Na rynku pojawiają się również ubrania z bawełny z certyfikatem Fairtrade. Co to oznacza? Certyfikat daje gwarancję, że produkty pochodzące z krajów globalnego Południa powstały zgodnie ze standardami, które ustala organizacja międzynarodowa Fairtrade Labelling Organisation (FLO). Kupując produkty z tym znakiem, konsumenci mają gwarancję, że przy ich produkcji nie brały udziału dzieci oraz że producenci otrzymali uczciwe wynagrodzenie, jak również nie pracowali w szkodliwych warunkach. Jednym z elementów standardu Fairtrade są również normy środowiskowe, dzięki czemu certyfikowane produkty są wytwarzane z poszanowaniem środowiska naturalnego. Istotnym elementem jest także premia na rzecz społeczności lokalnej, wypłacana w zależności od sprzedanych produktów. Umożliwia ona budowę szkół czy szpitali.
Fairtrade jest systemem dającym szansę rozwoju i godnego życia producentom w krajach trzeciego świata, a konsumentom gwarancję produkcji z poszanowaniem ich praw oraz szacunku dla środowiska naturalnego.
Certyfikat Ecolabel
Certyfikat Ecolabel Unia Europejska również postanowiła dać wyraz swojej trosce o środowisko, wprowadzając w 1992 r. własny certyfikat. Ecolabel – oznaczany symbolem kwiata, jest oficjalnym wyróżnieniem przyznawanym produktom i usługom, spełniającym wyższe normy środowiskowe. Ecolabel jest także wiarygodnym świadectwem odpowiedzialności firmy, pozwalającym konsumentom wybrać przedsiębiorstwa działające w sposób odpowiedzialny środowiskowo. Firma ma prawo do użytkowania logo Ecolabel wtedy, gdy upoważniona jednostka certyfikująca potwierdzi, że produkt lub usługa spełniają zawarte w odpowiednich decyzjach Komisji Europejskiej kryteria oznakowania ekologicznego.
Certyfikat Oeko-Tex Standard 100
Jest to wprowadzona w 1992 r. metoda certyfikacji wyrobów włókienniczych, które nie zawierają substancji toksycznych. Przyznawany jest przez członków Międzynarodowego Stowarzyszenie na Rzecz Badań i Rozwoju Ekologii Wyrobów Włókienniczych Oeko-Tex. W Polsce od 1 maja 2010 r. ośrodkiem mającym prawo wydawania certyfikatów Oeko-Tex jest Instytut Włókiennictwa w Łodzi. Produkty, którym przyznano ten znak, są wolne od substancji szkodliwych w stężeniach mających negatywny wpływ na stan zdrowia człowieka, m.in. pestycydów, chlorofenoli, formaldehydu, barwników alergizujących, zabronionych barwników azowych i ekstrahowalnych metali ciężkich. Warto szukać znaku Oeko-Tex na odzieży, pościeli czy pluszowych zabawkach dla dzieci.
Certyfikat GOTS
Standard GOTS został powołany w celu ujednolicenia różnorodnych, stosowanych regionalnie metod i praktyk. W jego tworzeniu brali udział członkowie czterech organizacji: OTA (USA), IVN (Niemcy), Soil Association (Wielka Brytania) i JOCA (Japonia). Certyfikacja Global Organic Textile Standard obejmuje cały proces produkcji: od zbioru surowców, przez środowiskowo oraz socjalnie odpowiedzialne przetwórstwo, do odpowiedniego etykietowania produktów, by zapewnić gwarancję dla końcowego odbiorcy. Standard GOTS dla tekstyliów pochodzenia ekologicznego obejmuje produkcję, przetwórstwo, wytwarzanie, pakowanie, etykietowanie, eksport, import oraz dystrybucję wszystkich naturalnych włókien. Każdy etap przetwórczy musi spełniać określone kryteria, aby uzyskać jak największe korzyści dla środowiska.
Certyfikat Naturtextil
Organizacją, która opracowała własny standard certyfikacji produktów tekstylnych, jest również niemiecka organizacja IVN. Organizacja nadaje certyfikaty Naturtextil. Oceniane są środowiskowe i społeczne kryteria podczas całego procesu produkcji tekstyliów. Główne wymogi to: 100% certyfikowane organiczne włókna, restrykcyjne metody przetwarzania włókien, ograniczenie używania barwników, brak użycia szkodliwych substancji. Akcesoria, np. guziki, muszą być wytworzone z naturalnych materiałów. Ponadto producentów obowiązują restrykcyjne kryteria dotyczące sprawiedliwych warunków pracy dla wszystkich osób zaangażowanych w proces produkcji. Fabryki i produkt są regularnie sprawdzane przez niezależnych ekspertów.
Poza certyfikatami znajdującymi się na konkretnych produktach warto zapoznać się z polityką producentów dotyczącą społecznej odpowiedzialności. Tego typu informacje powinny znajdować się na stronach internetowych poszczególnych firm. Ich przynależność do związków i stowarzyszeń, dbających o przestrzeganie wysokich norm społecznych czy środowiskowych, daje nam gwarancję, że produkcja odbywa się w odpowiedzialny społecznie i środowiskowo sposób.
Jednym z tego typu stowarzyszeń jest Fair Wear Foundation. To holenderskie stowarzyszenie zrzeszeń gospodarczych, związków zawodowych i organizacji pozarządowych uważane jest za jednego z najsurowszych i najstaranniejszych kontrolerów warunków pracy.
Istnieje również wiele organizacji skupiających producentów realizujących w praktyce idee Sprawiedliwego Handlu. Najważniejsza z nich to World Fair Trade Organization. Producenci wierni zasadom Fair Trade otrzymują prawo do używania logo WTFO, sygnalizując partnerom handlowym i konsumentom, że ich działalność jest zgodna z tymi zasadami.
Poza opisanymi certyfikatami istnieje oczywiście jeszcze wiele innych standardów oceny i certyfikacji produktów. Ich normy są często bardzo szczegółowe i mogą wydawać się konsumentowi skomplikowane. Warto jednak zdawać sobie sprawę z ich istnienia i znać podstawowe zasady dotyczące najważniejszych certyfikatów. Dają nam one gwarancję, że produkty promowane jako ekologiczne rzeczywiście są ekologiczne, a przede wszystkim dają nam pewność, że kupujemy produkty zdrowe dla nas i naszych dzieci.
