Kobiety z cukrzycą, które zachodzą w ciążę, mają czterokrotnie wyższe ryzyko urodzenia dziecka z wadą wrodzoną w porównaniu z paniami, które nie mają zaburzeń metabolizmu glukozy – to wyniki badań, które przeprowadzili brytyjscy naukowcy z Newcastle University (Newcastle upon Tyne). Eksperci przeanalizowali dane dotyczące ponad 400 tys. kobiet z północno-wschodniej Anglii, które były w ciąży w latach 1996-2008. Wśród badanych 1,677 pań miało cukrzycę typu 1 lub 2.
Okazało się, że ryzyko wad wrodzonych – takich jak wrodzona wada serca czy rozszczep cewki nerwowej – było niemal 4 razy wyższe u kobiet, które cierpiały na cukrzycę typu 1 lub 2 przed zajściem w ciążę, niż u kobiet wolnych od tej choroby. Wynosiło ono odpowiednio 72 na każde 1000 urodzeń i 19 na każde 1000 urodzeń. Dr Ruth Bell podkreśla, że zaburzenia ujawniają się na samym początku ciąży, między 4. a 6. tygodniem.
Badacze zauważają, że najważniejszym czynnikiem ryzyka wady wrodzonej u przyszłego potomka był poziom glukozy we krwi w okresie tuż przed poczęciem dziecka. Jest to czynnik, który można z powodzeniem kontrolować! Przy odpowiedniej kontroli glukozy w okresie planowania dziecka i podczas ciąży (współpraca diabetologa z ginekologiem), kobieta z cukrzycą może urodzić zdrowego potomka.
W analizie brano pod uwagę stężenie tzw. hemoglobiny glikowanej, czyli hemoglobiny z dołączonymi cząsteczkami glukozy, które odzwierciedla stopień kontroli cukrzycy w ciągu ostatnich trzech miesięcy. Polskie Towarzystwo Diabetologiczne zaleca, by w okresie przed poczęciem dziecka oraz podczas ciąży wskaźnik ten wynosił do 6,1 proc. Badacze wyliczyli, że gdy przed zajściem w ciążę stężenie hemoglobiny glikowanej we krwi było równe 6,1 proc., ryzyko wady wrodzonej u dziecka wynosiło 1 na 34, przy wyższych wartościach ryzyko rosło. Dla 7 proc. wartości ryzyko wynosiło do 1 na 26, dla 8 proc. – 1 na 17, a dla 9 proc. 1 na 12.
Zbyt wysoki poziom glukozy we krwi jest charakterystyczny zarówno dla cukrzycy typu 1, która ujawnia się przeważnie w dzieciństwie lub młodości, jak i dla cukrzycy typu 2, która najczęściej występuje w wieku średnim oraz starszym i jest ściśle związana z niezdrowym stylem życia – przejadaniem się i brakiem ruchu.
Kobietom ciężarnym z cukrzycą towarzyszy podwyższone ryzyko powikłań, tj. poronienia, przedwczesny poród, wyższe ryzyko wad wrodzonych u dziecka. Eksperci szacują, że w Polsce na cukrzycę choruje 0,3 proc. kobiet w wieku rozrodczym. Znacznie częstsza jest natomiast tzw. cukrzyca ciężarnych, która rozwija się zazwyczaj pod koniec ciąży. Leczy się ją najczęściej odpowiednią dietą, ale konieczne są także systematyczne pomiary glukozy we krwi.
