Jak zgodnie z prawem przekazać dziecku darowiznę

Darowizna – podstawowe informacje

Darowizna to rodzaj umowy pomiędzy darczyńcą(przekazującym) a obdarowanym(odbierającym). Polega na przekazaniu części majątku wybranej osobie. Tego typu świadczenie ma charakter bezpłatny. Oznacza to, że obdarowany nie jest do niczego zobowiązany wobec darczyńcy. Nie musi w żaden sposób odwdzięczać się osobie, która przekazała mu majątek. Warto wiedzieć, że darowizna przybiera różne formy. Jest to:

• Nieruchomość – dom, mieszkanie lub działka budowlana,
• Ruchomość – dzieła sztuki, samochód, biżuteria,
• Pieniądze,
• Prawa wieczystego użytkowania na przykład lokalu.

Darowizna mieszkania czy domu podlega różnym ważnym przepisom. Zanim zdecydujemy się przekazać komuś nieruchomość należy dobrze się w nich rozeznać. Przykładowo, jeśli mieszkanie ma być przekazane osobie, która nie należy do kręgu najbliższej rodziny, musi ona spełnić kilka wymagań. Nie może być właścicielem lub współwłaścicielem innego budynku. Nie może też wynajmować mieszkania czy innego budynku. Musi zamieszkać w przekazanym lokalu przynajmniej na pięć lat. Inaczej wygląda sprawa, gdy w grę wchodzi darowizna od rodziców na rzecz dziecka. W tym wypadku wymagania są nieco mniejsze. Więcej informacji na temat darowizny mieszkania można znaleźć w tym miejscu.

Darowizna pieniężna dla dziecka – formalności

Zgodnie z prawem darowizna pieniężna dla dziecka może zostać przekazana na trzy sposoby. Pierwszy z nich to stworzenie aktu notarialnego. Zatem trzeba udać się do notariusza. Jeśli jednak zrezygnujemy z tej formy, możemy po prostu przekazać pieniądze dziecku.  Wtedy umowa zostanie zrealizowana w momencie przekazania określonej kwoty. Najlepiej wykonać ten krok w formie przelewu bankowego. Wtedy obdarowany może zostać zwolniony z podatku. O tym, dokładniej opowiemy nieco dalej. Jeśli zaś chodzi o darowiznę nieruchomości, ona zawsze musi być sporządzana w formie aktu notarialnego.

Darowizny finansowej możemy też dokonać w postaci pisemnej umowy. Warto zdecydować się na ten krok. W dokumencie musi się znaleźć kilka bardzo ważnych informacji. Po pierwsze jest to data i miejsce jej sporządzenia oraz przekazywana kwota pieniędzy. Trzeba również wskazać strony umowy i wypisać ich dane. Czyli po prostu osobę, która przekazuje pieniądze i osobę, która je odbiera. Równie ważne są oświadczenia wymienionych stron. Darczyńca oświadcza przekazanie pieniędzy obdarowanemu. Obdarowany oświadcza przyjęcie darowizny finansowej. Ciekawe jest to, że darczyńca może wskazać w umowie cel, na który pieniądze mają zostać spożytkowane.

Darowizna od rodziców na rzecz dziecka musi być zgłoszona w Urzędzie Skarbowy, jeśli jej kwota przekracza 9637 zł. Dalej dokładniej opiszemy ten temat. To po stronie obdarowanego spoczywa ten obowiązek(w ciągu 6 miesięcy) z jednym wyjątkiem. Jeżeli sporządzono akt notarialny to notariusz dokonuje zgłoszenia. Jakie formalności przewidziano w pozostałych przypadkach? Urzędowi skarbowemu wystarczy udokumentowanie wpłaty. Może być to wydruk z konta bankowego lub przekaz pocztowy. Niezgłoszenie darowizny może skutkować poważnymi konsekwencjami. Takimi jak podatek od darowizny w wysokości 20% stawki podatkowej. To były formalności krok po kroku, teraz, więc czas na kolejne kwestie.

Darowizna pieniężna a podatek

Gdy zgłaszamy darowiznę pieniężną do Urzędu Skarbowego musimy też wskazać wysokość podatku do zapłaty. Jednakże w przypadku, gdy jesteśmy obdarowanym dzieckiem, możemy być zwolnieni z tego obowiązku. Tę kwestie regulują tak zwane grupy podatkowe. Skarbówka dzieli społeczeństwo na cztery grupy, I, II, III oraz zerową. Na początek trzy pierwsze:

• Do pierwszej grupy podatkowej należą najbliżsi krewni – małżonek, zstępni, czyli dzieci, wnuki i prawnuki, wstępni (rodzice, dziadkowie i pradziadkowie), pasierb, pasierbica, zięć, synowa, rodzeństwo, ojczym, macocha, teściowie,
• Druga grupa podatkowa to zstępni oraz małżonkowie rodzeństwa. Do tego dochodzi też rodzeństwo rodziców, zstępni i małżonkowie pasierbów, rodzeństwo małżonków,
• Trzecia grupa to inni nabywcy darowizny.

Jak w kontekście tych grup wyglądają koszty nabycia darowizny, czyli podatek? Jeśli osoba należąca do pierwszej grupy otrzyma kwotę nieprzekraczającą 9637 zł nie musi płacić podatku. Jest to, bowiem kwota zwolniona od podatku. Oczywiście jej przekroczenie wiąże się z uiszczeniem opłaty. W drugiej grupie kwota zwolniona od podatku jest niższa, wynosi 7276 zł. Dla trzeciej grupy, czyli innych nabywców jest jeszcze niższa. Wynosi zaledwie 4902 zł. I w tym momencie pojawia się grupa podatkowa 0. Należą do niej:

• Zstępni – dzieci, wnuki i prawnuki,
• Małżonkowie,
• Wstępni – rodzice, dziadkowie,
• Rodzeństwo,
• Ojczym lub macocha.

Osoby należące do grupy zerowej są całkowicie zwolnione z konieczności płacenia podatku od darowizny. Jeśli jednak jej wysokość przekracza 9637 zł konieczne jest jej udokumentowanie i zgłoszenie do Urzędu Skarbowego. Tak jak już wspominaliśmy, obdarowany ma 6 miesięcy by dopełnić tą formalność. By ją wykonać należy złożyć formularz SD-Z2. Można go znaleźć w formie elektronicznej na stronie internetowej urzędu właściwego dla miejsca zamieszkania. W samej siedzibie są też dostępne formularze w wersji papierowej.

Pewien problem stanowi darowizna pieniężna w gotówce. Jeśli chodzi o jej opodatkowanie pojawiają się pewne komplikacje. Otóż urzędy skarbowe uważają, że zwolnieniu od podatku podlega wyłącznie darowizna pieniężna, którą można w jakiś sposób udokumentować. Co oczywiste przy przekazaniu gotówki trudno o jakieś wiarygodne potwierdzenie. Dlatego też fiskus podatkuje przekazania środków tego typu. W związku z tym zawsze warto postarać się by był to przelew lub wypłacenie gotówki w okienku bankowym. Wtedy ominą nas dodatkowe koszty.