Kiedy przeciąć pępowinę?

Pępowina łączy łożysko z płodem. To za jej pomocą dziecko otrzymuje od matki pożywienie i tlen. Świadectwo tego połączenia nosimy na swoim ciele w postaci pępka. W tradycyjnych kulturach pępowina odcinana jest dopiero w chwili urodzenia łożyska lub nie jest odcinana wcale – taki poród nazywamy lotosowym. Na oddziałach położniczych powszechną praktyką jest zaciskanie i odcinanie pępowiny tuż po porodzie dziecka. Czy słusznie?

Przeczytaj: Poród lotosowy – łagodne przyjście na świat

Już w 1801 roku, Darwin oburzał się na kwestię zbyt wczesnego odcinania pępowiny pisząc: „ona zawsze powinna być pozostawiona przywarta do dziecka, aby nie tylko wielokrotnie, ale do wszystkich organów krew dopłynęła zanim krążenie ustanie. W przeciwnym razie dziecko będzie znacznie słabsze, niż być powinno. Część jego krwi pozostanie w łożysku, a należy ona do dziecka”. W swoim apelu Darwin miał sporo racji. W krajowych podręcznikach do położnictwa, zarówno starych jak współczesnych, zalecane jest odcinanie pępowiny po ustaniu tętna. A mimo to, w szpitalach dzieje się to rutynowo, często tuż po porodzie (poprzedzone zaciskaniem).

Uwaga! Reklama do czytania

Poród naturalny

Świadome przygotowanie się do cudu narodzin.

Cesarskie cięcie i poród po cięciu cesarskim

Pomoc i wsparcie przy CC i VBAC

Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli

Dopóki pępowina pulsuje, noworodek powinien leżeć niżej od łożyska, ponieważ ono cały czas pompuje krew do dziecka. – mówi Renata Rother, położna praktykująca w Niemczech, propagatorka porodów naturalnych. Kiedy dziecko leży wyżej, krew pozostaje w łożysku i dziecko traci tym samym około 250 ml tej substancji. Kobiety podczas porodów ze mną głaszczą, dotykają nowo narodzone dziecko, do momentu, kiedy pępowina przestaje tętnić. Wówczas jest ona odcinana i matka bierze dziecko na piersi.

Naukowcy z University of South Florida wskazują, że opóźnienie o co najmniej kilka minut zaciśnięcia pępowiny po urodzeniu dziecka jest kluczem do jego lepszego zdrowia. Badania opublikowane w Journal of Vellular and Molecular Medicine pokazują, że krew pępowinowa zawiera bardzo wiele cennych komórek macierzystych, charakteryzujących się właściwościami terapeutycznymi.

Udowodniono, że opóźnienie zaciśnięcia pępowiny:

zmniejsza częstość występowania krwotoku śródkomorowego, wystąpienia sepsy i niedokrwistości u wcześniaków; rzadziej zachodzi u nich również konieczność transfuzji krwi,
obniża ryzyko wystąpienia zaburzeń oddechowych, przewlekłych chorób płuc i chorób oczu,
podnosi poziom hemoglobiny i hematokrytu u dziecka, co prowadzi do zmniejszenia częstości i nasilenia anemii u noworodków,
podnosi poziom żelaza (tendencja obserwowana pomiędzy 2. a 3. miesiącem życia dzieci),
pozwala ustabilizować poziom cukru we krwi,
zmniejsza ryzyko wystąpienia poważnych zakażeń bakteryjnych,
wpływa na poprawę poziomu tlenu w mózgu dziecka.

Według specjalistów, wczesne odpępnienie może przyczynić się do:

chwilowego niedokrwienia mózgu, utrzymującej się hipowolemii i anemii, co może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń mózgu,
rozwoju autyzmu, spowodowanego krótkim niedotlenieniem mózgu (będącego wynikiem niewystarczającego przepływu krwi w związku z wczesnym przecięciem pępowiny),
porażenia mózgowego i opóźnienia rozwoju dzieci,
zwiększenia ryzyka niedokrwienia i wstrząsu hipowolemicznego,
wymusza konieczność podania dziecku witaminy K ze względu na wysycenie krwi krążącej u noworodka czynnikami krzepnięcia,
rozwoju chorób tarczycy, białaczki, chorób nerek i wątroby.

Więcej informacji na temat badań nad tym, jakie skutki może mieć dla dziecka zbyt wczesne odcinanie pępowiny i dlaczego przetrzymanie tego momentu jest tak ważne, znajdziesz na stronie rodzicpoludzku.pl.

Foto: flikr.com/lovine

Uwaga! Reklama do czytania