50 lat temu niemal 30% kobiet decydowało się na poród w warunkach domowych (nie było po prostu innego wyjścia). Obecnie jest to zaledwie ok. 3%. Liczba kobiet decydujących się na poród domowy powoli, ale rośnie. Zamiast personelu medycznego wolą towarzystwo partnerów, mam i przyjaciółek. Ostre szpitalne światła zamieniają na blask świec, a w tle chcą mieć dźwięki ulubionej muzyki.
The Center for Disease Control, amerykańska organizacja zajmująca się m.in. oceną bezpieczeństwa porodów, przeprowadziła badania wśród prawie 17 tys. położnych czuwających nad domowymi narodzinami. Z analiz wyników dowiadujemy się, że kobiety rodzące w zaciszu domowym są w ciąży małego ryzyka, a same porody powodują niewiele interwencji medycznych, które zwykle przebiegają bez powikłań dla dziecka i mamy. Słowem: wyniki badań potwierdzają bezpieczeństwo i pozytywne korzyści zdrowotne dla matki i niemowlęcia, a położne zapewniają doskonałą opiekę na każdym etapie procesu narodzin. Cesarskie cięcia, którymi kończą się porody domowe, stanowią (w badanej grupie) 5,2%, podczas gdy norma w Stanach Zjednoczonych to 31%. Tylko 1% dzieci urodzonych w domu wymagało transportu do szpitala tuż po narodzinach, 98% niemowląt po takim porodzie jest karmionych piersią.
Poród w domu niemal zawsze wiąże się z brakiem interwencji medycznych. Oczywiście, niektóre działania są konieczne, ale jak pokazują liczne badania, w szpitalach często są nadużywane. Dodatkowo badania naukowe nie potwierdzają jasno korzyści płynących z tych działań, a raczej wskazują na zagrożenia.
