Rozwój dziecka w 12 miesiącu życia

Dziecko w dwunastym miesiącu życia: porusza się coraz swobodniej i jest bardziej świadome swojego ciała, chodzi trzymane za jedną rączkę, może próbować wdrapywać się na wyższe meble lub schody, niestety brakuje mu pomysłu, jak z nich zejść

Drodzy rodzice, pamiętajcie, że każdy maluszek rozwija się we własnym tempie. Wiele zależy od temperamentu dziecka, genów, środowiska rodzinnego oraz innych indywidualnych cech dziecka.

Uwaga! Reklama do czytania

Poród naturalny

Świadome przygotowanie się do cudu narodzin.

Karmienie piersią

Twoje mleko to cudowny dar. Naucz się nim dzielić.

Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli

Dziecko w dwunastym miesiącu życia:

to ostatni miesiąc w roli niemowlaka
porusza się coraz swobodniej i jest bardziej świadome swojego ciała, chodzi trzymane za jedną rączkę
może próbować wdrapywać się na wyższe meble lub schody, niestety brakuje mu pomysłu, jak z nich zejść
potrafi dwoma palcami unieść drobny przedmiot, umieścić w innym przedmiocie, wkładać i wyjmować przedmioty nawet z ciasnych przestrzeni
często potrafi w tym wieku zbudować mini-wieżę z dwóch, trzech klocków, a w czasie czytania książeczki potrafi przewracać strony
wskazuje wszystko palcem, chce dotknąć, wszystko je interesuje
ma tendencję do skupiania się na jednej czynności, dlatego jeżeli pochłania je doskonalenie chodzenia i siadania, może nie być skłonne do mówienia i na odwrót – „rozgadane” maluchy mogą nie być tak sprawne w staniu
wyraźnie zmniejsza się apetyt dziecka, związane jest to przede wszystkim ze znacznie wolniejszym wzrostem dziecka, które nie będzie już przybierać na wadze tak szybko jak w pierwszych miesiącach życia
wiele dzieci próbuje już samodzielnie jeść, używając do tego łyżki lub dziecięcego widelca

Nowa dyscyplina. Ciepłe, spokojne i pewne wychowanie od małego dziecka do nastolatka

Jak być przewodnikiem dziecka i odpowiedzialnie orientować je w tym chaotycznym świecie.
Autor mówi: rodzice, nie warto wdawać się w negocjacje, ciągle prosić, stawiać tylu pytań. Mamy inne rozwiązania, znacznie skuteczniejsze i korzystniejsze dla naszych relacji z dziećmi. Stoi za nimi nowa dyscyplina. I wcale nie trzeba być przy tym surowym.

CHCESZ? KLIKNIJ!

zaczyna posługiwać się przedmiotami zgodnie z ich budową i funkcją
wymawia ze zrozumieniem słowa: „mama, tata, baba, daj”, widać wyraźnie, że mają dla niego konkretne znaczenie
do słowa „nie”, które wypowiada ze zrozumieniem, dołącza kręcenie głową
zdobywa coraz większą niezależność i przejawia sprzeciw wobec zasad. Bardzo ważne jest ustalenie zasad i przestrzeganie ich, co da dziecku poczucie bezpieczeństwa
uwielbia powtarzać wyrazy dźwiękonaśladowcze, np. “hau, hau” to pies, a “tik-tak” to zegar
wykonuje czynności coraz bardziej celowo, doskonali myślenie przyczynowo- skutkowe i rozwiązywanie problemów
bardzo szybko poznaje, że jego zachowanie wywołuje radość innych i tak długo je powtarza, jak długo trwa zainteresowanie dorosłych
bardzo interesuje się dziećmi, lubi je naśladować, ale bawi się obok nich
problem w interakcjach między dziećmi pojawia się z powodu nieznajomości przez maluchy pojęć „moje”, „twoje”
w stosunku do obcych dorosłych nadal zachowuje dystans, ale znacznie mniejszy. Najlepiej jednak czuje się wśród domowników, radośnie wita ich powrót, bawi się z nimi
ma świadomość swojej odrębności od mamy. Bywa, że napełnia je to przerażeniem, ale pomaga w zrozumieniu własnej tożsamości.