Natuli – dzieci są ważne
Zażartowałam kiedyś w rozmowie ze znajomymi, że praca psychologa dziecięcego jest bardzo prosta. Przychodzą rodzice do gabinetu, opowiadają o swoim dziecku, a psycholog mówi im: Proszę Państwa, w tym wieku to normalne.
Marzeniem wielu rodziców jest wysokie poczucie własnej wartości u ich dzieci. Chcą, żeby były one pewne siebie, otwarte, świadome swoich mocnych stron, żeby wierzyły w siebie. Badania pokazują, że taki pozytywny stosunek do samego siebie (a także do innych ludzi) jest wspólną cechą ludzi, którzy są szczęśliwi, odnoszą sukcesy i są zadowoleni ze swojego życia.
Określenie „rodzicielstwo bliskości” najczęściej kojarzy się z chustami, noszeniem, wielorazowymi pieluchami, baby-led-weaningiem, miganiem… Gdy myślimy „attachment parenting”, od razu przychodzi nam na myśl spokojny noworodek przytulony w chuście do swojego rodzica lub szczęśliwy i ubabrany w jedzeniu niemowlak. Często jednak zapominamy, że starsze dzieci też potrzebują bliskości.
Autorką tego artykułu jest Jean Liedloff, twórczyni koncepcji kontinuum i jedna z prekursorek nurtu rodzicielstwa bliskości.
Rodzicielstwo oparte na bliskości jest jednym z najstarszych sposobów opiekowania się dzieckiem. W rzeczywistości to sposób, w jaki rodzice od wieków opiekowali się dziećmi, dopóki na scenie nie pojawili się doradcy do spraw wychowania i nie podali rodzicom przykładu, w jaki sposób wychowywać dziecko, nie w zgodzie z jego potrzebami, a według metod behawioralnych modelujących zachowanie.
Idea rodzicielstwa opartego na przywiązaniu jest od lat znana i z powodzeniem praktykowana w wielu kulturach. Również w Polsce ten styl wychowania obecny jest od dawien dawna. Jednak dopiero kilkadziesiąt lat temu na określenie takiego rodzaju rodzicielstwa użyto specjalnego terminu: Attachment Parenting, czyli Rodzicielstwo Bliskości.
Rozmowa z Agnieszką Stein – psychologiem dziecięcym; autorką pierwszej polskiej książki o Rodzicielstwie Bliskości „Dziecko z bliska”.
Dwuletni chłopiec pada z impetem na podłogę. Ręce zwija w pięści, uderza nimi o twarde kafelki. Do przeraźliwego płaczu pomieszanego z krzykiem dołącza huk. Dziecko wali głową w posadzkę. Przed chwilą spotkał się z odmowną decyzją z Twojej strony. O czym myślisz? Czy jego krzyki doprowadzają cię do furii? Masz ochotę porządnie nim wstrząsnąć, pokazać […]
Zwolnijmy! Wyłączmy telewizory, odłóżmy laptopy, zabierzmy nasze dzieci na łąkę i wspólnie poleżmy na trawie wpatrując się w chmury
Każdy z nas pragnie wychować dzieci na szczęśliwych, decyzyjnych, pewnych swojej wartości ludzi. Jak wspierać je na drodze ku mądrej dorosłości?