Istnieje wiele odmian rzodkiewki, różniących się smakiem, kolorem i kształtem, który jest zależny od rodzaju gleby oraz warunków klimatycznych. Znana była już w starożytności, choć za ojczyznę rzodkwi uważa się Chiny. Bywa łagodna i słodkawa lub ostra. Niezależnie od kształtu, rozmiaru czy koloru, zawsze powinna być jędrna, mieć gładką skórę i zielone liście. Świetnie smakuje na surowo, przykładowo jako dodatek do kanapek czy składnik surówek. To także doskonałe warzywo do eksperymentowania i odkrywania nowych smaków w kuchni. Co więcej, z powodzeniem możemy uprawiać ją w przydomowym ogródku.

Odmiany rzodkwi

• Rzodkiew biała – często mylona z białą rzepą. Jest znacznie większa od zwykłej rzodkiewki, ma kształt podłużny. Doskonale nadaje się do przygotowywania sałatek i surówek.
• Rzodkiew czarna – zimowa, niemiecka odmiana Runder Schwarzer Winter. Ma bardzo twardy miąższ i dlatego nadaje się do długiego przechowywania. Przed spożyciem koniecznie trzeba ją obrać.
• Rzodkiew japońska (Daikon) – we wschodniej Azji jest zaliczana do najważniejszych warzyw. Długa i wysmukła, łagodniejsza w smaku od zachodnich. Najczęściej waży do dwóch kilogramów.
• Redhart – wywodzi się z Chin i jest odmianą unikalną. Kulista, wielkości piłki tenisowej. Wewnętrzny miąższ jest czerwony o chrupiącym lekko orzechowym smaku. Zewnętrzny ma barwę białą i jest zdecydowanie ostrzejszy.
• Monachijska biała rzodkiew – krótka, krępa odmiana rzodkwi o bardzo wyrazistym smaku, ciesząca się dużą popularnością w Bawarii.
• Rzodkiew chińska – jej cechą charakterystyczną jest tępo zakończony czubek. W Chinach ceni się ją jako jarzynę do gotowania.
• Rzodkiewka – występuje w najrozmaitszych barwach, rozmiarach i kształtach, ale zawsze ma biały miąższ. Oprócz popularnych czerwonych i okrągłych, występują także rzodkiewki białe i cienkie zwane icicle; purpurowe, białe w kolorze lawendy lub różowe, zwane easter egg; rzodkiewki typu paluszek (French breakfast) o wydłużonym, czerwono-białym korzeniu; rzodkiewki o ubarwieniu czarnym.

[natuli]

Rzodkiew jest zdrowa

Skupmy się na białej rzodkwi, która należy do mało znanych, choć niezwykle wartościowych warzyw. W Polsce króluje łagodniejsza w smaku rzodkiewka. Rzodkiew ma znacznie większy korzeń niż rzodkiewka i posiada ostrzejszy smak oraz mocniejszy aromat. W zależności od odmiany można ją uprawiać w różnych terminach i spożywać niemal w ciągu całego roku.

Biała rzodkiew to prawdziwa bomba witaminowa. Znajdziemy w niej mnóstwo cennych witamin (C, PP oraz witaminy z grupy B), soli mineralnych (potas, sód, wapń, fosfor, magnez, żelazo, cynk, molibden), białek, węglowodanów, błonnika, kwasu foliowego oraz olejków eterycznych (które odpowiadają za mocny zapach i intensywny smak warzywa).

Korzyści zdrowotne wynikające z jedzenia rzodkwi białej:

1. oczyszcza krew i eliminuje toksyny z organizmu;
2. pomaga przy zaparciach – ułatwia trawienie, łagodzi dolegliwości ze strony układu trawiennego;
3. sok z rzodkwi pomaga leczyć zapalenie dróg moczowych i łagodzi uczucie pieczenia podczas oddawania moczu;
4. wspomagają odchudzanie – jest bardzo sycąca, co oznacza, że daje uczucie sytości. Ma sporo błonnika, wody, niski indeks glikemiczny – polecana diabetykom;
5. jest doskonałym źródłem antocyjanów, które są typem flawonoidów, które nie tylko dają warzywom kolor, ale również wiele korzyści dla zdrowia. Antocyjanty działają przeciwzapalnie, antynowotworowo;
6. stanowi źródło potasu, który wpływa na obniżenie ciśnienia krwi;
7. korzystnie wpływa na cerę dzięki witaminie C, fosforowi, cynkowi i witaminie B. Woda obecna w rzodkwi pomaga utrzymać zdrowy poziom wilgoci w skórze. Ze względu na swoje właściwości dezynfekujące, rzodkiew pomaga walczyć z zaburzeniami skórnymi, takimi jak suchość skóry, wysypka i pęknięcia;
8. ma właściwości przeciwświądowe – łagodzi ukąszenia owadów. Sok z rzodkwi zmniejsza ból i obrzęk;
9. łagodzi ból gardła i oczyszcza zatoki;
10. dzięki witaminie C stymuluje do pracy układ odpornościowy;
11. chrupanie rzodkwi odświeża oddech.

Foto