Natuli – dzieci są ważneDziennikarka, fotografka, wraz z siostrą założyła i prowadzi małą rodzinną mydlarnię - Ministerstwo Dobrego Mydła. Mama 5 letniego Olafa.
Dwadzieścia lat temu uzbrojona w worek z Papą Smerfem dreptałam co rano do punktu spotkań towarzyskich, potocznie zwanego przedszkolem. Były tam rzeczy fajne i niefajne: ulubiona pani z długimi włosami, koleżka którego kochałam miłością na zabój i krupnik z zielskiem oraz leżakowanie. Mam nawet z tego okresu kilka zdjęć.
To nie będzie post o narzekaniu. To będzie post, proszę Państwa, o dyktaturze bycia super.
Bo my uwielbiamy kolorową prasę. Daje odpocząć i popatrzeć w ładne rzeczy. Poczytać dobre historie. Coś sobie upatrzeć z sezonu jesień/zima 2016. Ale czasem wpuszcza w maliny.
Kiedy mój syn podrośnie i zacznie odwiedzać domy swoich małych przyjaciół, jedna rzecz prawdopodobnie go zdziwi. Będzie to fakt, że nie wszystkie mamy krzątają się po kuchniach przyrządzając pociechom apetycznie wyglądające… mydła.
Scrub cukrowy, korzenny, cudowny dla matki umęczonej. I ojca też, niech ma. Prosty przepis, piętnaście minut we własnej kuchni, a potem to już tylko przyjemności!
To będzie krótki tekst o tym, dlaczego nie warto wyrzucać gramofonu, i czemu opłaca się pogrzebać za półką z ogórkami – czyli o wielkich zaletach starych sprzętów
Przyjemna bliskość, wolne ręce, wygodne wycieczki w miasto, mniej łez i innych strasznych historii – to oczywistości w przypadku noszenia, o którym napisano już niejedno. Ale mnie wciąż po głowie chodzą jeszcze trzy rzeczy, o których czyta się rzadko, a które uczyniły moje życie naprawdę fajowym
Uwielbiam musujące kule kąpielowe. Leży człowiek w wannie, a taka pływa dookoła, śmiesznie bzyczy i miło pachnie. Szkoda tylko, że ta kupiona w sklepie może wywoływać wysypkę, nowotwory i szkodzić nerkom… Podam Państwu banalnie prosty przepis i wszyscy wraz poradzimy sobie bez przemysłu kosmetycznego. Obiecuję, że produkt finalny będzie sto razy lepszy niż sklepowe dziadostwo
Dokładnie dziś mija szósty miesiąc, odkąd drąc się w niebogłosy urodziłam syna – Olafa. Dawno to czy niedawno, trochę już okrzepłam w swoim autorskim macierzyństwie i ze spokojnym sumieniem mogę opowiedzieć kilka historii z nibymorałem. Niby, bo – jak mówią sceptycy – jeden Olek wiosny nie czyni i jeszcze wyrośnie z niego potwór, który nam […]