Plastyka brzmi szkolne. Kojarzy się z systemem edukacyjnym. Niestety, o wiele mniej – ze sztuką, działaniami artystycznymi, wolnością, kreacją i wyrażaniem siebie. Czy możliwe jest kreatywne podejście do nauczania przedmiotów artystycznych na najwcześniejszym etapie? W jaki sposób rodzice mogą świadomie wspierać kreatywność i artystyczny potencjał dziecka? Na jakie schematy w nauczaniu plastyki warto zwrócić uwagę?
Autor: Justyna Wencel
Artystka wizualna, instruktorka warsztatów artystycznych dla dzieci, nauczycielka, tłumaczka i projektantka, autorka projektów artystycznych i społecznych w przestrzeni publicznej. Absolwentka Wydziału Malarstwa na ASP w Warszawie, filologii angielskiej UW oraz dwuletniego Studium Pedagogicznego. Autorka bloga poświęconego rozwijaniu kreatywności www.dzikajablon.wordpress.com. Założycielka Pracowni Kreatywnego Wyrażania Dzika Jabłoń – inicjatywy z dziedziny edukacji artystycznej, popularyzującej ideę rozwijania kreatywności i kreatywnego wyrażania przez sztukę. Zainspirowana pedagogiką Montessori, Porozumieniem bez Przemocy, technikami pracy z ciałem oraz – niezmiennie – sztuką, pragnie inspirować innych w odkrywaniu twórczego potencjału. Oferuje warsztaty artystyczne dla dzieci i warsztaty dla rodziców inspirujące do wychowania dzieci w kreatywności. Kocha Podlasie i Bieszczady. Prywatnie mama trzyipółletniej dziewczynki. Powadzi bloga: dzikajablon.wordpress.com/
Są domy, w których pokoje dziecięce wypełnione są drewnianymi zabawkami: klockami, zwierzątkami, pociągami. W większości przypadków „drewniaczki” łatwo uzyskują status zabawek edukacyjnych. Nie jestem pewna, czy każda drewniana zabawka (przez sam fakt bycia z drewna) staje się automatycznie kreatywna, a do takiego skrótu myślowego starają się przecież namówić nas producenci. Inna sprawa, że po prostu […]
Dzieci uwielbiają odkrywać fascynujący potencjał produktów spożywczych, nic dziwnego więc, że chętnie traktują kuchnię jak plac zabaw. Niektórzy powiedzą, że kreatywność w kuchni ma granice, zwłaszcza gdy trzeba potem wszystko posprzątać i przywrócić do stanu używalności. Jeśli jednak mamy odpowiednio przygotowaną przestrzeń, a w sobie zgodę na to, aby dziecku pozwolić na twórcze eksperymenty w kuchni, warto spróbować
O (nie)godzeniu się na niszczenie
Co czujemy na widok dziecka rozmontowującego swój samochód na części pierwsze, nieoszczędzającego nawet ostatniej śrubki, zawzięcie tnącego firankę w ozdobny wzór nad podłogą czy niszczącego własną pracę, nad którą spędziło ostatnie pół godziny? Czy to kreatywny eksperyment, sposób na trudne emocje czy dziecięca fantazja? Co robić, gdy nadchodzi „dzień zniszczenia”?
Rodzice w dobrej wierze pragną wspierać dziecko w przedsięwzięciach artystycznych, a niekiedy nawet współuczestniczyć w jego procesie twórczym. Zdarza się, że dorosłym niełatwo porzucić własne oczekiwania co do efektów pracy ich pociech. Jeszcze trudniej – poczuć się jak dzieci, które z natury nie mają ochoty podporządkować się radom, planom i wytycznym. Jaka postawa rodzicielska rzeczywiście wspiera kreatywny potencjał dziecka? Czy warto oddawać inicjatywę maluchowi? Być może przyjęcie roli obserwatora umożliwi rodzicom przeżycie niejednego zaskoczenia!
Kreatywne zabawy z językiem
Kreatywność dziecka manifestuje się na wielu płaszczyznach. Jako rodzice mamy więc szansę wspomagać dziecko w rozwijaniu jego potencjału w przeróżnych obszarach. Kreatywność może przejawiać się także w sposobie, w jaki używamy języka w kontakcie z dzieckiem