Kategorie
Dieta naturalna

Jak gotować naturalnie, cz.1 – przyrządzanie warzyw

Kuchnia to serce domu. To tu, przygotowując posiłek, uczestniczymy w misterium tworzenia zdrowia i życia. I tak, jak energia słoneczna wzbogaca cały świat roślinny w życiodajną energię, tak my – twórcy potraw – w toku naturalnego, kulinarnego przeobrażania, nasycamy je dodatkowo jedyną i niepowtarzalną, indywidualną energią życia.

Kuchnia to serce domu. To tu, przygotowując posiłek uczestniczymy w misterium tworzenia zdrowia i życia. I tak jak energia słoneczna wzbogaca cały świat roślinny w życiodajną energię, tak my – twórcy potraw – w toku naturalnego, kulinarnego przeobrażania, nasycamy je dodatkowo jedyną i niepowtarzalną, indywidualną energią życia.

Jedynym miejscem przetwarzania żywności, w naturalnym stylu życia i odżywiania, powinna być nasza kuchnia. Żywność powinna trafiać tu z przydomowych ogrodów, pól, bazarów, targów i sklepów w postaci najprostszej, czyli takiej, w jakiej stworzyła ją Natura.

Krojenie warzyw:
Warzywa kroimy na różne sposoby. W ciepłe pory roku (wiosna i lato) trzemy na tarce (średnie i grube oczka) i drobno kroimy. W zimniejsze pory roku (jesień i zima) kroimy w grubsze i grube kawałki. Taki sposób krojenia zapewnia równowagę energetyczną potrawy.

Gotowanie warzyw:
Gotowanie powinno odbywać się w małej ilości wody lub w parze. Ponadto warzywa mogą być duszone, smażone, pieczone itd. Tak ugotowane (przetworzone) warzywa zachowują swoje walory smakowe, minimalnie tracą składniki odżywcze, które podczas gotowania przechodzą do wody (takiej wody nie wylewamy, wykorzystujemy ją do sosów, zup itp.)

  • gotowanie w małej ilości wody:
    na dno garnka wlewamy około 1-1,5 cm wody, dodajemy szczyptę nierafinowanej soli, kapkę oliwy lub oleju extra virgin i wkładamy warzywa. Warzywa gotujemy pod przykryciem (pokrywka powinna szczelnie przylegać do garnka). Latem gotujemy krócej, zimą dłużej
  • gotowanie z użyciem oleju:
    ten sposób przeznaczony jest do gotowania warzyw młodych, z dużą zawartością wody. Na dno garnka dodajemy małą ilość oleju lub oliwy, rozgrzewamy garnek i wkładamy warzywa, następnie solimy. Po chwili warzywa zaczną wydzielać własną wodę. Takie warzywa gotujemy krótko, oczywiście pod przykryciem
  • smażenie z duszeniem:
    dwa, maksymalnie trzy rodzaje warzyw, grubo pociętych (np. dynia ze skórką i cebula lub kapusta, cebula i marchewka) podsmażamy z obu stron na dobrym oleju, dodając sól nierafinowaną i np. niewielką ilość rozmarynu. Następnie warzywa podlewamy niewielką ilością wody, przykrywamy i dusimy do miękkości.
  • smażenie warzyw:
    na patelnię lub do garnka z grubym dnem, dodajemy oliwę lub olej i wkładamy warzywa, które będziemy smażyć. Warzywa powinny być rozdrobnione, np. drobno tniemy kapustę i marchewkę (w tak zwaną zapałkę), solimy i smażymy. Warzywa powinny być odkryte i przez cały czas mieszane. Smażymy do miękkości. Na koniec przyprawiamy łyżką sosu tamari lub shoyu
  • gotowanie w parze:
    do tego kulinarnego sposobu przetwarzania warzyw potrzebny jest zestaw do gotowania w parze, lub specjalne sitko, które wkładamy do garnka, na którym układamy warzywa. Ten sposób gotowania wytwarza lekką i rozprężającą energię i powinien być stosowany przede wszystkim wiosną i latem
  • warzywa gotowane pod ciśnieniem:
    ten sposób gotowania znacznie skraca czas przygotowywania posiłków oraz dostarcza silnej, ciepłej i gorącej energii. Tak gotujemy przede wszystkim jesienią i zimą
  • gotowanie w głębokim oleju:
    od czasu do czasu możemy podać warzywa w bardziej wyszukany sposób, na przykład kawałki różnych, w miarę miękkich warzyw (brokuł, kalafior, plasterki młodej cebuli, dyni, cukinii itd.) maczamy w rzadkim cieście naleśnikowym i wrzucamy na głęboki i mocno rozgrzany olej (około 5-7 cm). Wrzucane warzywa opadają na dno i dopiero po chwili wypływają na powierzchnię. Kiedy zżółkną, przewracamy je na drugą stronę. Po wyjęciu odcedzamy na sitku i odsączamy na serwetkach
Avatar photo

Autor/ka: Kazimierz Kłodawski

Specjalista z zakresu żywienia człowieka i szeroko pojętej promocji zdrowia. Od 20 lat wegetarianin i makrobiotyk. Z zamiłowania filozof, ekolog i przyrodnik. Autor książki „Rok z makrobiotyką” oraz licznych artykułów na temat filozofii zdrowia oraz naturalnego stylu życia i odżywiania (publikacje m.in.: „Wegetariański Świat”). Od kilkunastu lat prowadzi Szkołę Żywienia Naturalnego, promującą ideę zdrowego, naturalnego i twórczego życia.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.