Zespół Aspergera to zaburzenie, które po raz pierwszy opisał austriacki psychiatra Hans Asperger. W opublikowanym w 1944 roku studium przybliżył zachowania czwórki małych pacjentów, którzy nie potrafili tworzyć więzi emocjonalnych z innymi ludźmi, za to ich uwagę pochłaniały wąskie zainteresowania.
Co to jest zespół Aspergera?
Zespół Aspergera jest jednym z całościowych zaburzeń rozwoju o podłożu neurologicznym, mieszczącym się w spektrum autyzmu. Potocznie mówiąc, zespół Aspergera jest łagodniejszą formą autyzmu. Nie wyróżnia się w nim opóźnienia rozwoju mowy, mniejszego zainteresowania światem zewnętrznym czy nieprawidłowego rozwoju poznawczego – u dzieci z zespołem Aspergera nie występują również żadne widoczne cechy fizyczne, które mogłyby świadczyć o jakichkolwiek problemach rozwojowych. Z tego powodu zaburzenie to nadal jest bardzo słabo wykrywalne, a niepokojące objawy często są tłumaczone trudnym charakterem czy nietypowymi zainteresowaniami. Zespół Aspergera najczęściej jest diagnozowany u dzieci w wieku od 6 do 8 lat – wtedy właśnie najłatwiej zaobserwować jednoznaczne symptomy, takie jak problemy z komunikacją czy niechęć do rówieśników.
Zespół Aspergera – objawy
Dzieci, u których zdiagnozowano zespół Aspergera, niechętnie przebywają i bawią się z rówieśnikami, nie podzielają ich zainteresowań, nie lubią pracować w grupie i z trudnością nawiązują nowe kontakty. Nie potrafią dostosować się do panujących zasad – nie rozumieją na przykład, dlaczego nie mogą komentować czyjegoś wyglądu na głos. Preferują rutynowe, powtarzające się działania, źle znoszą zmiany w otoczeniu, a gdy już się pojawią – często reagują bardzo nerwowo, są płaczliwe i niespokojne. Najlepiej czują się w dobrze znanych im miejscach, unikają kontaktu wzrokowego, zachowują dystans. Nie rozumieją ironii, metafor czy żartów. Wszystko odbierają dosłownie – same zresztą nie używają przenośni, a ich mowa jest sztywna i pedantyczna. Zwykle mają również bardzo wąskie zainteresowania czy specyficzne pasje.
Jak pomóc dziecku z zespołem Aspergera?
Rodzice, u których dzieci stwierdzono zespół Aspergera, często zastanawiają się, jak wygląda jego leczenie. Warto jednak pamiętać, że zespół Aspergera to zaburzenie, a nie choroba, przez co nie istnieje żadne lekarstwo, które skutecznie zlikwidowałoby niepokojące symptomy. Nie oznacza to jednak, że po postawieniu diagnozy nie należy podejmować żadnych działań. Wręcz przeciwnie – odpowiednie postępowanie może doprowadzić do tego, że niektóre objawy zaburzenia będą mniej nasilone, przez co dziecku dużo łatwiej będzie funkcjonować w społeczeństwie. Terapia powinna być dostosowana indywidualnie oraz mieć kompleksowy charakter. Jedną z najczęściej wybieranych metod jest psychoterapia poznawczo-behawioralna, zwana również terapią kognitywno-behawioralną. Dzięki niej pacjenci mogą rozwinąć umiejętności społeczne w praktyce i skonfrontować się ze swoimi lękami.
Uwaga! Reklama do czytania
Niegrzeczne książeczki
Czy dzieci na pewno są niegrzeczne?
Seria książek dla dzieci 2-5 roku życia i rodziców o tym, że w każdym zachowaniu dziecka jest ważna jego potrzeba.
