Kategorie
Zdrowie

Krótka historia pieluchy jednorazowej

Pieluchy są drogie, a dzieci potrzebują ich wiele. Jeśli zdajesz sobie z tego sprawę to oznacza, że jesteś rodzicem. Zwykle wybór jest oczywisty – jednorazówki, bo przecież tetra to już przeżytek, a wielorazówki są problematyczne, a w dodatku trzeba je prać. Pieluchy jednorazowe są łatwo dostępne, wystarczy wybrać odpowiedni rozmiar, producenta i zapłacić.

Krótka historia pieluchy jednorazowej

  • 1944: szwedzka firma papiernicza PauliStrom opracowała jeden z pierwszych projektów jednorazówki. Wnętrze majtek zrobionych z froty i gazy wypełniono celulozą. Po nasiąknięciu zbijała się w kulki i podrażniała delikatne ciało dziecka.
  • 1946: 
Marion O’Brien Donovan, mama dwójki dzieci z Connecticut, użyła kawałka bawełnianego materiału, plastikowej zasłony prysznicowej i uszyła pokrowiec na pieluszkę zapinaną na agrafki. projekt udoskonalała, zaczęła używać nylonu, a agrafiki zastąpiła napami. Pieluszkę nazwała „Boater”, bo kształtem przypominała łódź.
  • 1948: Johnson & Johnson wprowadza pierwszą masowo sprzedawaną jednorazową pieluchę w USA – plastikowe majtki wyłożone w środku sztucznym jedwabiem. Stworzył je inżynier chemii Victor Mills.
  • 1961: Procter & Gamble prezentuje pieluchy Pampers.
  • 1970: Amerykańskie dzieci „produkują” 350.000 ton jednorazowych pieluch, które stanowią 0,3% sumy odpadów komunalnych.
  • 1980: Amerykańskie dzieci zużywają 1.930.000 ton jednorazowych. To już 1,4% odpadów komunalnych.
  • 1981: jednorazowe pieluszki zaczynają być produkowane z superchłonnych polimerów, dzięki którym wielkość pieluchy zmniejsza się o połowę.
  • 1990: pieluchy jednorazowe stanowią 1,6% odpadów komunalnych. 7 na 10 Amerykanów twierdzi, że popierają zakaz ich stosowania.
  • 1990/91: Struktura pieluch produkowanych przez Procter & Gamble jest dopracowywana, by stały się “przyjazne pupie dziecka”.
  • 1999: Pampers sponsoruje działania pediatry T. Berrego Brazeltona, który publicznie namawia rodziców, by nie rozpoczynali zbyt szybko odpieluchowywania (czyli korzystali z pieluch jak najdłużej).
  • 2000: Pieluchy stanowią już 2% odpadów komunalnych w USA. Powstają też pierwsze biodegradowalne pieluszki jednorazowe na świecie.
  • 2006: Amerykańskie dzieci zużywają 3,6 mln ton pieluch jednorazowych.
  • 2007: Pampers wprowadza pieluchy dla dzieci ważących więcej niż 18 kilogramów.
  • 2500: wyprodukowane na początku XXI wieku pieluchy jednorazowe ulegają biodegradacji. 

W Polsce jednorazówki pojawiły się w 1965 roku i były produkowane z ligniny. Jednak dostęp do nich mieli wybrani. Na poczatku lat 90. XX produkowano pieluchy dla chłopców – w niebieskich opakowaniach – i dla dziewczynek – w różowych. Około 2000 roku stały się standardem.

Uwaga! Reklama do czytania

Poród naturalny

Świadome przygotowanie się do cudu narodzin.

Karmienie piersią

Twoje mleko to cudowny dar. Naucz się nim dzielić.

Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli

Jak zrozumieć małe dziecko

Poradnik pomagający w codziennej opiece nad Twoim dzieckiem

Zobacz na natuli.pl

Skład pieluszek jednorazowych

Na opakowaniu jednorazówek trudno doszukiwać się szczegółowego składu. Wydawać by się mogło, że są wykonane z niewielkiej ilości materiałów, przecież są niewielkie, cienkie i zgrabne. Producenci nie są zobowiązani do wyszczególnienia składu na opakowaniu, zasłaniają się tajemnicą handlową albo używają skomplikowanego nazewnictwa, które skutecznie zniechęca do wnikania, czym dana substancja w rzeczywistości jest. Pieluszki jednorazowe to przede wszystkim tworzywo sztuczne, folie, plastik i celuloza. To materiały, które nie ulegają biodegradacji. Inne składniki to podkładka absorpcyjna, włókniny, elastyczne nici, kleje, paski z taśmy lub pozostałe zamknięcia, farby używane do dekoracji druku oraz substancje zapachowe.

Konstrukcja oraz skład chemiczny każdej pieluszki, bez względu na markę, są podobne:

  • warstwa zewnętrzna: porowaty polietylen o małej gęstości uzyskiwany z ropy naftowej (ok. szklanki na pieluszkę),
  • wnętrze pieluszki to mieszanka chemicznie przetworzonej, bielonej chlorem miazgi drzewnej z poliakrylanem sodu (bardzo chłonna substancja chemiczna zamieniająca wilgoć w żel) oraz wodoodporna wkładka, która powoduje brak wentylacji w pieluszce,
  • powszechne jest również dodawanie bardzo uczulających sztucznych substancji zapachowych oraz barwników do tworzenia kolorowych aplikacji.

Ważne fakty o pieluchach jednorazowego użytku: 

  • Pieluszki jednorazowe rozkładają się ponad 500 lat; stanowią ponad 4% domowych odpadów.
  • Każde dziecko potrzebuje 4500 – 6500 pieluszek od narodzin do końca okresu pieluchowania.
  • Każde dziecko używając pieluszek jednorazowych przez 2 lata zużywa 4,5 drzewa.
  • Jedno dziecko może wyprodukować 2 tony odpadów, kiedy używa pieluszek jednorazowych.
  • To, co jest w jednorazowej pieluszce, powinno lądować w toalecie – nie na wysypisku.
  • W zakładach produkujących jednorazówki pracownicy pracują w specjalnej odzieży ochronnej i maskach.
  • Jednorazówki mogą prowadzić do przegrzania genitaliów u chłopców, ponieważ temperatura w jednorazówce jest o ok. 1,5 stopnia wyższa niż w wielorazówkach, co prowadzi do zmniejszenia produkcji spermy i może prowadzić do zaburzeń płodności.
  • W Europie rocznie zużywanych jest około 20 miliardów pieluch jednorazowych. Wartość rynkowa tych pieluch to 17 miliardów złotych.
  • Pieluchy jednorazowe zostały włączone do kategorii odpadów specjalnych. 70 proc. brudnych pieluch zalega na wysypiskach śmieci.
  • Pieluchy jednorazowe, zapakowane w plastikowe woreczki niwelujące brzydki zapach (kolejna sztuczna substancja) są siedliskiem ponad 100 różnych wirusów i niezliczonych bakterii, które zanieczyszczają glebę.

Jednorazówka i zdrowie

Żel poliakrylanowy, czyli substancja, w jaką przekształca się mocz po wchłonięciu wgłąb pieluszki, jest wiązany z niektórymi problemami zdrowotnymi, przykładowo z reakcjami alergicznymi, takimi jak podrażnienia skóry (zaczerwienienie, wysypka, odparzenia), infekcje dróg moczowych, infekcje bakteryjne. Może też przyczyniać się do zespołu wstrząsu toksycznego. Ponadto, niektóre barwniki stosowane w produkcji pieluch są wiązane z uszkodzeniem centralnego układu nerwowego. Pieluchy jednorazowego użytku mogą zawierać niskie stężenia dioksyn, produktów ubocznych procesu bielenia, stosowanych w produkcji papieru, w pieluszce pojawiających się pod postacią pulpy w warstwie chłonnej. Dioksyny moga powodować uszkodzenia watroby i zaburzenia w pracy układu odpornościowego. Oczywiście nie można całej „winy” zrzucac na substancje, z których wykonana jest pieluszka. Ważnym czynnikiem jest także częstotliowść, z jaką opiekunowie zmieniają pieluchy dziecku. Chłonny wkład daje uczucie suchości przez wiele godzin i sprawia, że zmieniamy pieluszki znacznie rzadziej, niż to jest konieczne. Wielogodzinne przebywanie w niewentylowanym, wilgotnym środowisku sprzyja rozwojowi chorobotwórczych bakterii i wirusów. Skóra narażona na stały kontakt z amoniakiem staje się przesuszona, wrażliwa i podatna na infekcje, stąd wysypki, odparzenia oraz nadwrażliwość. Brak odpowiedniej wentylacji powoduje również przegrzewanie genitaliów, co ma znaczący wpływ na płodność w życiu dorosłym.

Przeczytaj: Toksyny w pieluchach jednorazowychMetale ciężkie w pieluchach jednorazowych

Ile kosztują pieluchy jednorazowe?

Koszt jednego opakowania pieluch jest różny i zależy od ich marki. Średnia cena za 50 sztuk to 30 zł. Jako że maluch w jednorazówkach znacznie dłużej uczy się czystości (niż w pieluchach wielorazowych), pieluchy będziemy musieli kupić minimum 120 razy, wydając ponad 3600 zł. Do tej kwoty należy doliczyć koszt chusteczek jednorazowych oraz kremów i maści na odparzenia. Nawet jeżeli wybierzemy najekonomiczniejszy wariant, i tak będziemy musieli wydać ponad 4000 zł, a decydując się na najdroższe produkty, wydamy nawet 6000 zł.

Rynek pieluch jednorazowych tylko w Polsce wart jest 787 miliardów złotych rocznie i jego wartość stale rośnie, średnio o 15% rocznie. W samym 2009 roku sprzedaż pieluch wyniosła 1 250 milionów sztuk.

Co mogą zrobić rodzice?

Mimo zagrożeń, jakie powodują jednorazówki, są one najpraktyczniejszą formą utrzymywania malucha w czystości i większość rodziców nie wyobraża sobie bez nich opieki nad dzieckiem, a z pewnością nie zamieni ich na poczciwą tetrę. Istnieją alternatywy dla tradycyjnej pieluchy jednorazowej. To:

  • jednorazówki, w których zamiast poliakrylanu sodu używa się skrobi kukurydzianej oraz niebielonej chlorem celulozy pochodzącej z lasów o równoważonym rozwoju, nie monokultur drzewnych,
  • pieluszki wielorazowe, które uszyte są z naturalnych materiałów, takich jak bawełna organiczna czy wiskoza bambusowa.

Niegrzeczne Książeczki

Seria Niegrzeczne Książeczki to opowieści dla małych i dużych, które rozprawiają się z mitami dotyczącymi dzieciństwa. Czy dziecko zawsze powinno być posłuszne, zjadać wszystko z talerza i dzielić się swoimi rzeczami? Książeczki bez jasnego morału, dające przestrzeń na rozmowę i zrozumienie potrzeb, pisane w duchu Porozumienia bez Przemocy.

Odwiedź księgarnię Natuli.pl

Avatar photo

Autor/ka: NATULI dzieci są ważne

Redakcja NATULI Dzieci są ważne

1 odpowiedź na “Krótka historia pieluchy jednorazowej”

„Wielarazowki są problematyczne i w dodatku trzeba je prac” to mógł napisać tylko ktoś, kto nie ma w tym temacie jakiegokolwiek pojęcia. Taka wtopa na samym początku, że trochę odechciało się czytać dalej. Mimo to doczytałem i reszta była już bardziej rzeczowa.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.